در اين مطالعه زيستگاه تخمريزي ماهي اندميک گورخري چهارمحال و بختياري A. vladykovi در تنها تالاب زيستگاهي باقي مانده از اين ماهي مورد بررسي قرار گرفت. با مشاهده مستقيم مکانهاي تخمريزي و رفتار مولدين بهترين ترجيح مولدين براي انتخاب لانه هاا مشخص شد. مشاهدات حاکي از اين بود که مکان تخمريزي در منطقه اي با نوع بستر سنگي، با توجه به نوع پوشش گياهان آبزي و با عمق و فاصله معين از ساحل انتخاب شده اند. زيستگاه هاي اوليه تخمريزي با متوسط عمق 55±1.1 سانتي متر و با فاصله 555±18.8 سانتي متر از ساحل به علت کم آبي رخ داده و به مکان هايي با متوسط عمق 40±1.2 و فاصله 190±12.2 سانتي متر از ساحل تغيير کردند. مدل رشد وان برتالانفي معادله Lt=4.25 (1-e 0.37 (t=0.89)) براي ماده ها و Lt=4.12 (1-e 0.37(t=0.83)) براي نرها را نشان داد. آهنگ تغييرات وزن و طول براي نرها به صورت W=0.026L 3.01 (r2=0.97) و براي ماده ها W=0.026L 3.03 (r2=0.98) بود. بر اساس شيب اين تغييرات (b) براي هر دو جنس رشد، آلومتريک مثبت بوده است. نتايج نشان داد که ويژگي منطقه زيستگاهي محدودتخمريزي عاملي مهم براي بقاي ماهي اندميک در خطر انقراض است.