مطالعه اثر مولفه هاي اجتماعي- فرهنگي والدين بر مزاحمت جنسي (خياباني) فرزندان پسر

مزاحمت جنسي شکلي از آزار مبتني بر جنسيت مفهوم سازي شده است که آثار شايان توجهي بر قرباني دارد. زنان که نيمي از جمعيت را تشکيل مي دهند، به طور روزمره با استرس ها و مشکلات ناشي از وجود آزار و مزاحمت جنسي روبه رو مي شوند که اين مساله موجب بسياري از عوارض روان شناختي و جامعه شناختي مي شود. هدف مطالعه حاضر در چرخشي موضوعي، سنجش مولفه هاي اثرگذار بر وضعيت عاملان ايجاد مزاحمت يعني پسران است. تحقيق پيش رو به روش کمي و با تکنيک پيمايش انجام گرفته است. جامعه آماري شامل تمام افراد مذکر 18 تا 30 سال ساکن در سنندج مي شود. نمونه گيري پژوهش به صورت سهميه اي متناسب با حجم جامعه انجام گرفت که بعد از مشخص کردن طبقات فرعي بر اساس سن و سهم هريک از طبقات از نمونه کل، افراد منتخب از طريق پاسخگويي به پرسشنامه محقق ساخته، بررسي و تحليل شدند. درکل، بر اساس نتايج توصيفي از مزاحمت جنسي که شامل چهار نوع مزاحمت کلامي، بصري، تعقيبي و فيزيکي مي شود، از مجموع 380 نفر فقط 18 نفر مرتکب هيچ گونه مزاحمتي نشده اند. نتايج تحليل چندمتغيره (رگرسيون و تحليل مسير) نشان مي دهد از ميان شش متغير موجود در تحليل، سه متغير ميزان سنتي بودن، ميزان جنسيت زدگي و ميزان خشونت در خانواده، تاثيرگذارترين متغيرها بر مزاحمت جنسي هستند.