تبيين و واکاوي چگونگي هوشمندسازي شهرها در بستر مولفه ها و عوامل کليدي اثرگذار

در طي قرون متمادي شهرها هميشه جوامع بشري را در راستاي دستيابي به اهداف خود به خدمت گرفته اند. البته بايد اين نکته را مدنظر قرار داد که شهرها، بر خاف ابزارها و ماشين هايي که بر مبناي طراحي هاي دقيق شکل گرفته اند، ابزارهاي جمعي هستند که ظهور آنها، مبتني بر برنامه ريزي هاي دقيق نبوده و بسياري از ويژگي هاي آنان به سادگي و به خودي خود متجلي شده است.
بنابراين ديگر برنامه ريزي و مديريت شهرها به شکل فعلي آن، نمي توانند پاسخگوي اين پيچيدگي ها باشد، لذا مديريت منسجم اين عدم قطعيت ها، مستلزم برنامه ريزي براي ايجاد شهرها و جوامع هوشمند بوده و شا کله اين شهرها مي بايست بر مبناي ايجاد محيط هايي با هدف بهبود مهارت هاي شناختي و توانايي يادگيري و نوآوري پايه گذاري گردند. اين امر، نيازمند ايجاد فضاهاي ديجيتالي، سازماني و فيزيکي بوده که از طريق ابداع و خلاقيت مبتني بر ترکيبي از مهارت هاي شناختي فردي و سيستم هاي اطلاعاتي سازماندهي مي شوند.
اين مقاله به دنبال آن است تا ابعاد مختلف هوش شهري و مولفه هاي کليدي شهر هوشمند را برپايه يک مدل مفهومي انسجام يافته تبيين نمايد، روش اين پژوهش توصيفي بوده و برپايه جمع آوري اطلاعات اسنادي و متون مرتبط با اين حوزه تدوين شده است، در همين راستا، در گام نخست شهر هوشمند و مفاهيم مرتبط با آن ارائه شده، در گام بعد، مولفه هاي کليدي شهر هوشمند برپايه جمع بندي ديدگاه هاي صاحب نظران اين عرصه، در قالب مولفه ها و عوامل پايه اي هوشمندسازي شهرها در سه دسته مولفه ها کليدي) مردم، عوامل نهادي و زيرساختي (دسته بندي شده و سه عامل مهم) هوش، يکپارچگي و نوآوري (به عنوان پيش شرط هاي اساسي جهت ايجاد جوامع هوشمند در نظر گرفته شده اند که مجموعه اين عوامل و پيش شرط ها در قالب يک مدل به تصوير کشيده شده است و نهايتا در گام پاياني پژوهش، چگونگي هوشمندسازي شهرها بر مبناي ابعاد و مولفه هاي مدل تدوين شده، تشريح مي گردد.