تاثير روان درماني مثبت گراي مبتني بر خير باوري بر کاهش علايم و نشانه هاي افسردگي غيرباليني- مطالعه تک آزمودني چند خط پايه

هدف پژوهش حاضر تعيين ميزان تاثير روان درماني مثبت گراي مبتني بر خير باوري بر کاهش علايم افسردگي در افراد داراي افسردگي غيرباليني بود. براي انجام اين پژوهش از طرح تک آزمودني چند خط پايه با دوره پيگيري استفاده شد. ابتدا از بين افراد داراي افسردگي غيرباليني که به يک مرکز مشاوره در تهران مراجعه کرده بودند، 3 نفر به شيوه نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. براي هر کدام از شرکت کنندگان به صورت تصادفي بين 3 تا 7 هفته جلسه خط پايه در نظر گرفته شد. ارزيابي ها با استفاده از مقياس افسردگي بک، افسردگي هاميلتون-17 و مقياس جهت گيري شادکامي در مرحله خط پايه، جلسات مداخله و چهار ماه بعد از پايان درمان (پيگيري) انجام گرفت. مداخله به صورت انفرادي بر اساس روان درماني مثبت گراي مبتني بر خير باوري در 8 جلسه توسط پژوهشگر انجام گرفت. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد که هر سه مراجع با شروع مداخله روند کاهشي را در طراز نمرات افسردگي بک (75 درصد)، هاميلتون (85 درصد) و روند افزايشي را در طراز نمرات احساس لذت (84 درصد)، مجذوب شدن (70 درصد) و احساس معنا (215 درصد) نشان دادند. بخش عمده اي از اين نتايج در پايان دوره پيگيري چهار ماهه نيز حفظ شد. به نظر مي رسد روان درماني مثبت گراي مبتني بر خير باوري يک مداخله کوتاه مدت موثر براي کاهش علايم افسردگي باشد.