اثربخشي آموزش مبتني بر مدل تدويني شناختي- فراشناختي- رفتاري بر کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعي

اين پژوهش براي تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر مدل شناختي- فراشناختي- رفتاري بر کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعي صورت گرفت. روش پژوهش شبه آزمايشي با طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ي آماري اين پژوهش کليه بيماران مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعي مراجعه کننده به مراکز خصوصي و عمومي سطح شهر کرمانشاه در سال 1394 بود، که با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس تعداد 30 نفر از کساني که از طريق مصاحبه ي -ساختاريافته (SCID-I) و پرسشنامه ي اضطراب اجتماعي کانور و همکاران (2000) واجد شرايط شرکت در مطالعه بودند، انتخاب و در دو گروه آزمايش و کنترل (ليست انتظار) به صورت تصادفي جايگزين شدند. دوازده جلسه درمان شناختي- فراشناختي- رفتاري با توجه به مدل تدوين شده و بر اساس ديدگاه هاي نظري مربوطه، به صورت هفته اي دوبار براي گروه آزمايش اجرا گرديد. در حالي که گروه کنترل در اين مدت هيچ گونه مداخله اي دريافت نکرد. در پايان مداخله هر دو گروه مجددا با آزمون اضطراب اجتماعي کانور و همکاران (2000) مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي تحليل داده ها از آزمون تحليل کواريانس تک متغيره (ANCOVA) استفاده شد. نتايج نشان داد که آموزش مبتني بر مدل شناختي- فراشناختي- رفتاري بر کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعي در گروه آزمايش موثر بوده است (P<0.001). بنابراين، با توجه به اثربخش بودن مدل مورد نظر بر کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعي به نظر مي رسد، درمانگران و مشاوران مي توانند از اين مدل تدويني براي کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعي در بين مبتلايان استفاده کنند.