بررسي آگاهي و عملکرد بيماران در پيشگيري از عوارض بي تحرکي بعد از عمل هاي جراحي در بخش هاي جراحي بيمارستان نمازي شيراز سال 1393

پيش زمينه و هدف: حرکت جز نيازهاي فيزيولوژيک بشر محسوب مي شود و در سطح اول طبقه بندي هرم نيازهاي اساسي بشر قرار دارد. در صورت عدم تحرک فرد دچار اثرات منفي در سيستم هاي بدن مي شود. محقق با توجه به اينکه اختلال در حرکت و فعاليت به عنوان تشخيص پرستاري است و مفهوم عدم تحرک در پرستاري اهميت دارد اين مطالعه را باهدف تعيين آگاهي و عملکرد بيماران در زمينه پيشگيري از عوارض بي حرکتي بعد از عمل در بخش هاي جراحي بيمارستان نمازي شيراز در سال 1393 انجام داده است.
مواد و روش ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي، بر روي 200 بيمار بعد از عمل جراحي منجر به بي حرکتي که به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند انجام شد. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه اطلاعات دموگرافيک و فرم سنجش آگاهي بيمار در زمينه پيشگيري از عوارض بي حرکتي و چک ليست عملکرد خود مراقبتي بيمار جهت پيشگيري از عوارض بي حرکتي بود که با روش مشاهده و مصاحبه تکميل شد. فرايند تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي انجام گرفت.
يافته ها: ميانگين و انحراف معيار عملکرد افراد موردمطالعه به ترتيب 21.08 ± 5.559 بود و ميانگين و انحراف معيار آگاهي افراد مورد مطالعه به ترتيب 14.36±3.97 بود، که درمجموع 42 درصد عملکرد ضعيف، 49.5 درصد عملکرد متوسط 8.5 درصد عملکرد خوب داشتند و در بررسي آگاهي 41.5 درصد آگاهي ضعيف، 43 درصد آگاهي متوسط و 15.5 درصد آگاهي خوب داشتند، و يافته ها نشان مي دهد که حدود نيمي از بيماران آگاهي و عملکرد ضعيفي در زمينه پيشگيري از عوارض بي تحرکي دارند و تعيين ارتباط بين عملکرد و آگاهي بيماران نشان داد، بين عملکرد و آگاهي ارتباط معناداري وجود دارد (p=0.004)؛يعني هر چه آگاهي بيشتر باشد عملکرد بهتري خواهيم داشت.
بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد که آگاهي و عملکرد بيماران در جهت پيشگيري از عوارض بي تحرکي ضعيف مي باشد. با توجه به نتايج بديهي است وجود برنامه هاي آموزشي مي تواند آگاهي و عملکرد بيماران را افزايش داده و تثبيت نمايد.