تغيير رويکرد امنيت ملي جمهوري اسلامي در دهه ي دوم انقلاب

مقاله ي حاضر، رويکرد امنيت ملي جمهوري اسلامي ايران را در دهه ي دوم انقلاب بررسي کرده و نشان داده که در مقايسه با دوران جنگ، دگرگوني اساسي در آن پديد آمده است. در پاسخ به سوال: تاثير پايان جنگ بر رويکرد امنيت ملي و سياست خارجي ايران، اين فرضيه مورد پژوهش قرار گرفته که با اختتام جنگ تحميلي، رويکرد همگرايانه با محيط منطقه اي و بين المللي، متغير اصلي در سمت گيري امنيت ملي و سياست خارجي ايران بوده است. براي تجزيه و تحليل فرضيه که معطوف به گسترش روابط با واحدهاي سياسي است، روابط ايران با اروپا و آمريکا، شوروي، و کشورهاي منطقه بررسي شده است. هم چنين بيان شده که اقتصاد قلب سياست خارجي و امنيت ملي دهه ي دوم بوده که تمرکز در روابط با کشورهاي اروپايي و تنش زدايي با آنها و نيز استفاده از منابع بانک جهاني تعريف شده است. روش مورد استفاده در مقاله، استنتاجي و تحليلي مي باشد.