مقاله حاضر به بررسي و تحليل پژوهش ي حوزه طرحواره درماني به روش تحليلي و مروري پرداخته است. بدين منظور از ميان پايان نامه ي انجام شده در دانشگاه علامه طباطبايي که طرحواره درماني را به عنوان متغير مستقل در مداخلات درماني خود به کار برده اند، 5 پايان نامه (4 پايان نامه دکتراي و 1 پايان نامه کارشناسي ارشد) انتخاب گرديده و مورد ارزيابي و تحليل قرار گرفت. در اين راستا علاوه بر تحليل و آسيب شناسي اين پژوهش، مسائل اساسي که اغلب در پژوهشي حوزه طرحواره درماني مغفول واقع شده و سوالات مهمي که بي پاسخ مانده و نياز به بررسي اي دقيق دارند نيز مطرح شده است.