تاثير هشت هفته تمرين مقاومتي روي برخي از عوامل آنژيوژنز در زنان مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: سرطان پستان شايع ترين سرطان در زنان مي باشد. در ايران 16% از کل سرطان ها در هر دو جنس مردان و زنان مربوط به سرطان پستان مي باشد و رتبه اول ابتلاء را در بين زنان ايراني دارد. افزايش عوامل رگ زايي از جمله NO، FGF و VEGF در مراحل ابتدايي سرطان خطرناک مي باشند، اما در مراحل درماني در جهت بهبود آن کمک مي کند، بنابراين مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير 8 هفته تمرين مقاومتي بر روي عوامل آنژيوژنز در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.
روش کار: اين مطالعه نيمه تجربي در سال 1394 بر روي 30 زن مبتلا به سرطان پستان که مراحل درماني را طي کرده بود انجام شد. افراد به طور تصادفي به دو گروه کنترل (14 نفر) و تمرين مقاومتي (16 نفر) تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرينات مقاومتي را با شدت 70-50% حداکثر يک تکرار بيشينه انجام دادند. جهت بررسي متغيرهاي NO، FGF و 48 VEGF ساعت قبل و بعد از آخرين جلسه تمرين از آزمودني ها نمونه خون گرفته شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS (نسخه 19) و آزمون هاي تي مستقل و وابسته انجام شد. ميزان p کمتر از 0.05 معني دار در نظر گرفته شد.
يافته ها: در اين مطالعه 8 هفته تمرين مقاومتي باعث افزايش معني دار در سطوح NO، FGF و VEGF گروه تجربي در مقايسه به گروه کنترل گرديد (p=0.0001).
نتيجه گيري: هشت هفته تمرين مقاومتي باعث افزايش سطوح برخي عوامل آنزيوژنز مي شود. اين افزايش عوامل آنژيوژنز باعث افزايش توده عضلاني بدن و در نتيجه کاهش خستگي در بيماران مبتلا به سرطان پستان مي گردد.