تعيين ارزش رجحاني گونه هاي مرتعي مورد چراي گوسفند نژاد شال با استفاده از روش زمان سنجي در سايت پلور استان مازندران

تعيين ارزش رجحاني گونه هاي مرتعي عامل مهمي در ارزيابي تناسب مرتع با نوع دام مي باشد. مطلوبيت گياهان علوفه اي براي دام در تعيين وضعيت، ظرفيت و مديريت علمي مرتع مورد استفاده قرار مي گيرد. از اين رو توجه به ارزش رجحاني گونه هاي موجود در يک منطقه از نکات کليدي است که مي تواند موفقيت مديريت در دستيابي به اهدافش را تضمين نمايد. براي اين منظور در اين بررسي ارزش رجحاني گونه هاي گياهي به روش زمان سنجي براي گوسفند در مراتع پلور در استان مازندران در سالهاي 1389-1386 تعيين گرديد. روش کار به اين صورت بود که که طي 4 سال در ماههاي تير، مرداد و شهريور و در هر ماه يک روز در دو زمان و هر زمان حدود 20 دقيقه از چراي گوسفند روي گونه هاي مورد چرا، فيلم تهيه و پس از انتقال فيلم به کامپيوتر، زمان چراي هر گونه مشخص گرديد. همچنين تعداد دفعات استفاده از گونه ها، مدت زمان استفاده از هر گونه و زمان بدون چرا در ماههاي مذکور براي هر دام مورد نظر مورد بررسي قرار گرفت. نتايج حاصل از تجزيه واريانس مربوط به ارزش رجحاني گونه هاي گياهي و ترجيح غذايي دام که با استفاده از روش زمان سنجي مورد مطالعه قرار گرفته بود نشان داد که بين گونه هاي مختلف از نظر مدت زمان چرا در سطح يک درصد اختلاف معني دار وجود دارد. همچنين بين گونه هاي مختلف در ماههاي فصل چرا از نظر مدت زمان چرا در سطح 5 درصد اختلاف معني دار وجود دارد. گروه بندي ميانگين زمان چراي گونه هاي مختلف نشان مي دهد که بيشترين مدت زمان چرا مربوط به گونه هاي Elymus hispidus var hispidus و Bromus tomentellus و کمترين مدت زمان چرا مربوط به گونه هاي Verbascum thapsus و Geobelia alopecuroides مي باشد.