بررسي برخي از شاخص هاي سلامت دهان در بيماران تحت تهويه مکانيکي بستري در بخش هاي مراقبت ويژه بيمارستان هاي دولتي اصفهان در سال 1394

مقدمه: بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه، مشکلات بسياري دارند که همين موضوع باعث مي شود تا مراقبين از ناحيه دهان و بهداشت آنها غافل شوند. اين امر در آينده مشکلات و بيماري ها و به دنبال آن هزينه هاي زيادي را به بيمار تحميل مي کند. هدف از اين مطالعه آن بود تا با اندازه گيري شاخص التهاب لثه و شاخص دبري در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه، وضعيت بهداشت دهان را در آنان بررسي کند.
مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، 140 بيمار که تحت تهويه مکانيکي بودند، مورد معاينه قرار گرفتند و شاخص التهاب لثه و شاخص دبري در آنان اندازه گيري شد. پرسش نامه اي نيز در اين باره تنظيم و در اختيار همراه بيمار قرار گرفت. سپس اطلاعات وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شد و ضريب همبستگي اسپيرمن محاسبه گرديد. با درجه اطمينان 95 درصد (0.05 < p value) محاسبه آماري انجام گرفت.
يافته ها: ميانگين نمره شاخص التهاب لثه 1.5 و ميانگين نمره شاخص دبري، 1.9 بود. با توجه به نتايج محاسبه ضريب همبستگي اسپيرمن، ارتباط بين استفاده از مسواک قبل از بستري شدن با شاخص التهاب لثه و شاخص دبري، معني دار بود (0.001 < p value)، همچنين مدت زمان بستري با شاخص التهاب لثه و شاخص دبري رابطه معني دار داشت (0.001 < p value) ولي رابطه بين سن، جنس، شاخص التهاب و شاخص دبري معني دار نبود.
نتيجه گيري: بر اساس يافته هاي اين مطالعه اين گونه برداشت مي شود که سطح بهداشت دهان در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه با استانداردها فاصله زيادي دارد، لذا توجه بيشتر به اين موضوع ضروري است.