آنتي باديهاي ضد اسپرم در زنان، مقايسه اي بين دو روش جهت تشخيص آنتي باديهاي ضد اسپرم در سرم و موكوس سرويكال زنان بارور

يك دسته از عوامل ايجاد كننده ناباروري، آنتي باديهاي ضد اسپرم هستند كه عليه آنتي ژنهاي سطحي اسپرم عمل مي نمايند. تغييرات سطح اسپرم، عامل توليد انتي باديهاي ضد اسپرم در زنان محسوب مي شود. در اين پژوهش جهت سنجش آنتي باديهاي ضد اسپرم در سرم و موكوس سرويكال زنان ناباروري (n=117) و بارور (n=40) از روش TAT يا تست آگلوتيناسيون در پليت و روش غير مستقيم MAR استفاده شده است. هماهنگي مناسبي بين تست  TATو تست غير مستقيم MAR براي IgG وIgA  در نمونه هاي سرم به ترتيب با احتمال p>0.0001 و P>0.0221 و در نمونه هاي موكوس سرويكال P>0.00001  و P>0.00001 مشاهده شد. در بخش ديگري از اين پژوهش، نتايج از محل اتصال آنتي باديهاي ضد اسپرم در تست TAT و كلاس ايمونوگلوبولين توسط تست غير مستقيم MAR براي IgG و IgA در سرم زنان نابارور نشان داد كه بين كلاس ايمونوگلوبولين ها و محل اتصال آنتي باديهاي ضد اسپرم همبستگي معني داري وجود ندارد. چنين پيشنهاد مي شود كه آنتي باديهاي اسپرم داراي چند كلاس مجزا از ايمونوگلوبولين مي باشند و همچنين وزن ملكولي متفاوت و جايگاههاي مختلفي براي واكنش با آنتي ژن دارند.