پيش بيني بهزيستي معنوي سالمندان از طريق مولفه هاي سرمايه روان شناختي

هدف از اين پژوهش پيش بيني بهزيستي معنوي سالمندان از طريق مولفه هاي سرمايه روان شناختي (خودکارآمدي، اميدواري، تاب آوري و خوش بيني) بود. طرح پژوهش از نوع رابطه اي بود و جامعه آماري پژوهش سالمندان شهر اصفهان بودند که از طريق نمونه گيري در دسترس، 245 نفر از ميان آنها انتخاب شدند. ابزارهاي پژوهش شامل مقياس بهزيستي معنوي (محقق ساخته، گل پرور و همکاران، 1394)، و پرسشنامه سرمايه روان شناختي (مک گي، 2011) بودند. داده ها از طريق ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون همزمان چندگانه تحليل شدند. يافته ها نشان دادند که بين مولفه هاي سرمايه روان شناختي (خودکارآمدي، اميدواري، تاب آوري و خوش بيني) و بهزيستي معنوي در سالمندان رابطه مثبت معناداري وجود دارد (P<0.01). نتايج تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان نيز نشان داد كه از بين چهار مولفه سرمايه روان شناختي، خودکارآمدي (P<0.01)، تاب آوري (P<0.05) و خوش بيني (P<0.01) به طور معناداري قادر به پيش بيني بهزيستي معنوي سالمندان هستند.