بررسي شاخص هاي آسايش صوتي کارکنان دفاتر باز اداري در بانک هاي دولتي شهر همدان

زمينه و هدف: صدا يکي از عوامل زيان آور محيط هاي کاري مي باشد که علاوه بر مشکلات جسماني اثرات سوء فراواني بر سلامت روان افراد را به دنبال دارد. دفاتر باز اداري از جمله بانک ها تحت تاثير منابع آلودگي صدا قرار دارند که مي تواند از جنبه بهداشتي و آسايشي بر کارمندان تاثير منفي داشته باشد. اين مطالعه با هدف شناسايي منابع آلودگي صدا در بانک ها و تعيين شاخص هاي آسايش صوتي در بين کارکنان آن ها بود.
روش بررسي: تراز فشار صوت در شبکه فرکانسي A در بانک هاي مورد مطالعه اندازه گيري شد. شاخص منحني صداي ترجيح داده شده (PNC) و تراز تداخل با مکالمه (SIL) محاسبه در بانک ها تعيين گرديد. براي بررسي ميزان شيوع آزار صوتي، تحريکات ناشي از آن و بيان وضعيت وضوح گفتار پرسشنامه استانداردشده اي با ضريب پايايي 0.88 در بين 175 نفر از کارمندان توزيع و تکميل گرديد.
يافته ها: ميانگين تراز فشار صوت در داخل بانک ها برابر 64.11 دسي بل بود. مقادير ميانگين شاخص تراز تداخل مکالمه، 54.93 دسي يل و شاخص منحني صداي ترجيح داده شده در حالت فعال و غيرفعال بودن بانک به ترتيب برابر با 58.17 و 48.2 دسي بل محاسبه گرديد. بنا به اظهارات کارمندان، منبع اصلي مولد آلودگي صوتي همهمه افراد داخل سالن بوده که منجر به کاهش تمرکز و سختي درک صحبت ها مي شود.
نتيجه گيري: ماهيت صدا در بانک هاي از جنس صداي با فرکانس پايين مي باشد. شاخص هاي PNC و SIL مي توانند به نحو مطلوبي براي بيان وضعيت آکوستيکي و طراحي مداخلات به منظور بهبود وضعيت آکوستيکي دفاتر باز اداري بانک ها به کار روند.