بررسي ارتباط بين خصوصيات شخصيتي، تنش و رضايت شغلي کارکنان کارخانجات مخابراتي ايران

زمينه و هدف: رضايت شغلي کارکنان به عوامل متعددي مرتبط است که مي توان به ويژگي هاي شخصيتي افراد و تنش شغلي اشاره کرد. اين مطالعه به منظور بررسي ارتباط بين ويژگي هاي شخصيتي با رضايت و تنش شغلي انجام شده است.
روش بررسي: اين مطالعه تحليلي بر روي کارکنان کارخانجات مخابراتي ايران انجام گرفته و 254 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه شخصيتي آيزنک و پرسشنامه هاي استاندارد رضايت و تنش شغلي بود. داده ها پس از جمع آوري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: ارتباط معني داري بين رضايت شغلي و تنش شغلي ديده شد. نتايج نشان داد 176 نفر در وضعيت تنش بالا، 37 نفر وضعيت متوسط و 8 نفر نيز در وضعيت پايين قرار دارند. ميانگين نمره رضايت شغلي کلي 95.10+25.14 تعيين گرديد. ارتباط بين تنش شغلي و مقياس E نشان داد که رابطه مثبت و معني داري بين اين دو متغير وجود دارد. هر چه فرد درونگراتر باشند تنش شغلي آنها نيز بالاتر است. بين دو مقياس N و L با رضايت شغلي ارتباط معني دار وجود داشت. بدين مفهوم که هر چه ثبات شخصيت فرد بيشتر باشد رضايت شغلي وي بالاتر است.
نتيجه گيري: نتايج تاييد نمود که براي ايجاد رضايت شغلي و کاهش تنش شيوه هاي افزايش اعتماد به نفس به کارکنان آموزش داده شود.