تحليل آثار سياست هاي پولي و مالي بر کارآفريني (با تاکيد بر بخش زنان)

مولفه کارآفريني يکي از شاخص هاي تاثيرگذار بر رشد اقتصادي کشورها و از جمله عواملي است که سياستگذاران اقتصادي به آن توجه دارند. البته در بررسي مولفه کارآفريني بايد توجه داشت که اين مفهوم به دو بخش کارآفريني مردان و زنان تمايز داده مي شود. به همين منظور هدف اصلي مقاله حاضر، بررسي رابطه بين کارآفريني زنان با رشد اقتصادي و سياست هاي پولي و مالي است و اينکه متغيرهاي مذکور چه آثاري را بر کارآفريني زنان به جاي مي گذارند؛ بنابراين با استفاده از مدل هاي رشد اقتصادي و رهيافت داده هاي تابلويي در بازه زماني 2002 تا 2007، نحوه ارتباط بين متغير کارآفريني زنان با ساير متغيرهاي کلان اقتصادي آزمون شد. نتايج محاسبه هاي تحقيق بيانگر رابطه مثبت و معني دار بين متغير کارآفريني و سياست هاي پولي و مالي است. نتايج نشان مي دهد با اعمال سياست مالي انبساطي (افزايش يک درصدي)، حدود 1.5234 درصد به شاخص کارآفريني زنان افزوده مي شود. همچنين، افزايش يک درصدي در متغيرهاي حجم پول (سياست پولي انبساطي) و توليد ناخالص داخلي (رشد اقتصادي) به ترتيب به اندازه 0.1947 و 0.1505 درصد شاخص کارآفريني زنان را افزايش مي دهند.