بررسي روش رگرسيون چند متغييره و شبکه عصبي مصنوعي (ANN) در شبيه سازي شوري آب زيرزميني در سواحل استان مازندران

متاسفانه اطلاعات کمي و کيفي جامع از منابع آب در کشور ما محدود است و اين امر موجب اهميت بکارگيري روش هاي و مدل هاي مختلف به منظور برآورد پارامترهاي کمي و کيفي منابع آب شده است. تحقيق حاضر با هدف مقايسه عملکرد و کارايي دو روش رگرسيون چند متغييره و شبکه عصبي مصنوعي در مدلسازي و برآورد شوري آب زيرزميني در سواحل استان مازندران انجام پذيرفت. روش رگرسيون چند متغييره با بکارگيري نرم افزار SPSS با در نظر گرفتن هدايت الکتريکي بعنوان معياري براي بررسي شوري آب بعنوان متغيير وابسته و عوامل موثر در اين پديده بعنوان متغيرهاي مستقل بکار گرفته شد. دو مدل يکي خطي و ديگري غيرخطي براي برآورد ميزان شوري آب زيرزميني ارائه شد و سپس کارايي اين مدل ها مورد ارزيابي و تائيد قرار گرفت. همچنين از شبکه عصبي مصنوعي ANN براي شبيه سازي شوري آب زيرزميني استفاده گرديد. عملکرد شبکه عصبي از طريق پارامترهاي چون، جذر ميانگين مربع خطا (RMSE) و ضريب همبستگي بين خروجي هاي حقيقي و دلخواه(R) سنجيده شد. نتايج حاصل از هر دو روش حاکي از آن است که عوامل نوع تشکيلات آبخوان، فاصله از دريا و شوري آب سطحي از عوامل اصلي ميزان شوري آب زير زميني مي باشند اما کارايي شبکه عصبي مصنوعي در برآورد شوري آب زيرزميني بيشتر از روش رگرسيون چند متغييره است.