بررسي تاثير وضعيت ثبات کلان اقتصادي بر کارايي نظام بانکي (مطالعه موردي کشورهاي خاورميانه و شمال افريقا)

صنعت بانکداري يکي از مهم ترين بخش هاي هر اقتصادي محسوب مي شود؛ زيرا بانک ها به عنوان واسطه منابع مالي در کنار بورس و بيمه از ارکان بازارهاي مالي شمرده مي شوند. حتي در اقتصادهايي که بازارهاي مالي پيشرفته اي دارند، بانک ها در کانون فعاليت هاي مالي و اقتصادي قرار دارند و نقطه اتکايي براي اهرم سياست هاي پولي به حساب مي آيند. به خاطر نقش اساسي نظام بانکي در اقتصاد کشورها، کارايي آن همواره مورد توجه بوده است، اين کارايي تحت تاثير شرايط مختلف محيطي و نهادي مي باشد.
بنابراين با توجه به اهميت کارايي نظام بانکي مقاله مذکور هدف خود را بررسي تاثير شرايط ثبات و پايداري اقتصاد کلان به عنوان يکي از مهم ترين عوامل محيطي موثر بر کارايي صنعت بانکداري قرار داده است. لذا در اين مقاله ابتدا کارايي صنعت بانکداري کشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا با استفاده از روش پارامتري و داده هاي ترازنامه سيستم بانکي کشورها در طي دوره 2008-1995 به دست مي آيد. به منظور برآورد کارايي و نيز تشخيص عوامل موثر بر آن از فرم خطي- لگاريتمي تابع هزينه مرزي تصادفي ترانسلوگ و روش تابع مرزي تصادفي استفاده شده است. در مرحله بعد به منظور بررسي تاثير شاخص هاي ثبات اقتصاد کلان از روش داده هاي تابلويي (روش اثرات تصادفي) استفاده شده است. شاخص هاي مورد استفاده در بررسي شرايط اقتصاد کلان تورم و توليد ناخالص داخلي سرانه مي باشد.
بر اساس نتايج مدل برآورد عوامل موثر بر کارايي با استفاده از روش داده هاي تابلويي، کارايي بانک ها با شاخص تورم رابطه منفي و با توليد ناخالص داخلي سرانه رابطه مثبت دارد. به عبارت ديگر افزايش ثبات و پايداري اقتصاد کلان تاثيري مثبت و معني دار بر ميزان کارايي نظام بانکي کشورهاي خاورميانه و شمال آفريقا دارد.