نرخ بازدهي فعاليت هاي تحقيق توسعه و سرمايه گذاري فيزيکي در اقتصاد ايران

تئوري هاي اخير رشد اقتصادي بطور مرسوم جهت گيري هاي ابداع را در واکنش به انگيزه هاي اقتصادي به عنوان موتور اصلي پيشرفت فناوري و رشد اقتصادي مي دانند. اين مطالعه به ارزيابي نرخ بازده سرمايه گذاري فيزيکي و سرمايه گذاري در فعاليت هاي تحقيق و توسعه در اقتصاد ايران طي دوره 1388-1347 مي پردازد. نتايج دلالت مي کند نيروي کار، سرمايه گذاري فيزيکي و سرمايه گذاري در فعاليت هاي تحقيق و توسعه اثر مهمي بر رشد اقتصادي ايران دارند. هم چنين نتايج تخمين پيشنهاد مي کند نرخ بازده فعاليت هاي تحقيق و توسعه چندين برابر نرخ بازده سرمايه گذاري فيزيکي است. نتايج بيانگر آنکه علي رغم بالاتر بودن ضريب سرمايه گذاري فيزيکي نسبت به سرمايه گذاري در فعاليت هاي تحقيق و توسعه، ميانگين نرخ بازده سرمايه گذاري فيزيکي و سرمايه گذاري در فعاليت هاي تحقيق و توسعه در کوتاه مدت به ترتيب 0.47 و 3.95 بوده است و هم چنين ميانگين نرخ بازده سرمايه گذاري فيزيکي و سرمايه گذاري در فعاليت هاي تحقيق و توسعه در بلندمدت به ترتيب 0.84 و 66.2 بوده است.