جذب زيستي اورانيم به وسيله مخمر نان در حضور سرب و کادميم و مدل سازي داده هاي تعادلي

فن آوري جذب زيستي يکي از فن آوري هاي جديد براي حذف و بازيابي فلزات پرتوزا از محيط هاي آبي مي باشد. کاربردي کردن اين فن آوري، مستلزم انجام پژوهش هاي زنجيره اي و هدف دار در اين زمينه است. در اين پژوهش، به بررسي پارامترهاي تعادلي جذب زيستي يون هاي اورانيم، سرب و کادميم در محلول هاي آبي، توسط جاذب زيستي مخمر نان تثبيت شده بر روي کلسيم آلژينات، در سيستم هاي تک جزيي و دو جزيي اورانيم- سرب و اورانيم- کادميم پرداخته شده است. نتايج تجربي جذب زيستي اين فلزات در سيستم هاي تک جزيي، نشان داد که بيشينه ظرفيت جذب جاذب براي اورانيم بيش تر از سرب و براي سرب بيش تر از کادميم است. نتايج به دست آمده در سيستم هاي دو جزيي فلزات، نشان دهنده کاهش ظرفيت جذب يون هاي اورانيم در حضور يون هاي سرب و کادميم مي باشد. اثر کاهندگي يون هاي سرب بيش تر از يون هاي کادميم است. با اين وجود، هم چنان ظرفيت جذب اين جاذب نسبت به يون هاي اورانيم بالا مي باشد (بيش از (130 mg g^-1 در حضور يون هاي سرب و 200mg g^-1در حضور يون هاي کادميم). نتايج به دست آمده از مدل سازي ايزوترم هاي تعادلي، نشان دهنده قابليت خوب مدل فرندليچ در پيش بيني نتايج در سيستم هاي تک جزيي نسبت به مدل لانگموير و مدل ترکيبي لانگموير- فرندليچ مي باشد. در سيستم هاي دو جزيي نيز، مدل فرندليچ توسعه يافته نسبت به مدل لانگموير تعميم يافته، مدل لانگموير اصلاح شده و مدل ترکيبي لانگموير- فرندليچ در پيش بيني داده هاي تجربي قابليت بهتري را دارد.