مطالعه اثر ضداضطرابي عصاره گياه مرزنجوش (.Origanum majorana L) در مقايسه با ديازپام در موش صحرايي نر

امروزه با وجود تمام پيشرفت هاي علمي در زمينه طب و داروشناسي و توليد روزافزون داروهاي شيميايي، طب سنتي و به دنبال آن نام گياهان دارويي بسيار مهم و قابل توجه است. گياه مرزنجوش (Origanum majorana L.) در طب سنتي ايران به عنوان يک ماده ضد اضطرابي و تسکين دهنده معرفي شده است. مطالعه حاضر تحقيقي است که بر روي اثر ضد اضطرابي اين گياه در موش صحرايي نر صورت گرفته و با ديازپام مقايسه شده است. در اين مطالعه، به گروه هاي مختلف (30 سر موش در شش گروه) موش هاي صحرايي نر نژاد ويستار با شرايط سني و وزني برابر، عصاره مرزنجوش با دوزهاي (400، 200، 100) ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن و ديازپام با دوز 1.2 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن و دي متيل سولفوکسايد به عنوان دارونما با حجم برابر و به گروه ششم سالين، 30 دقيقه قبل از ارزيابي اثر تسکيني و ضد اضطرابي با استفاده از ماز صليبي شکل (Elevated plus maze) به صورت داخل صفاقي تزريق شد. نتايج حاصل از پژوهش حاضر بيانگر افزايش معني دار مدت خواب القاء شده با کتامين و همچنين افزايش معني دار مدت زمان سپري شده در بازوهاي باز در گروه تيمار با دوزهاي 400 و 200 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن عصاره بود. ولي مشخص شد که عصاره گياه مرزنجوش در دوز 200 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن نسبت به ديازپام با دوز 1.2 ميلي گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن معني دار بوده و داراي اثرات تسکيني و ضد اضطرابي مي باشد.