ارائه روشي جديد و کاربردي جهت اندازه گيري سرعت بحراني جريان تزريق در مخازن کربناته

بازيافت ثانويه و ثالثيه مي تواند منجر به کاهش شديد و دائمي تراوايي سنگ شود که دليل اصلي آن واکنش بين سيالات تزريقي و سنگ مخزن است. اين امر به ويژه در مخازني با درصد رس بالا، تراوايي کم و سنگ شدگي ضعيف ديده مي شود. آسيب سازند ممکن است در اثر رسيدن سرعت تزريق به حد بحراني جريان آشفته به صورت موقتي و برگشت پذير و به دليل توليد ذرات ريز يا ماسه و يا فعال سازي شکستگي هاي موجود در سازند به صورت دائمي ايجاد شود که در اين صورت شاهد افت فشار قابل توجهي در نزديک ديواره چاه خواهيم بود. در تحقيق حاضر آزمايش هاي تزريق بر روي 3 نمونه مغزه سازند کربناته فهليان به منظور تعيين حد بحراني دبي تزريق با يک روش جديد و کاربردي صورت گرفته است. محدوده بحراني آسيب سازند براي پلاگ هاي مختلف در سيستم خطي قانون دارسي به صورت کمي و کيفي بررسي گرديده و يک روش جديد ارائه شده است. اين روش شامل تلفيق دو روش اندازه گيري که يکي برگرداندن سرعت تزريق به مقدار پايه پس از هر مرحله افزايشي و ديگري استفاده از رابطه تعيين درجه آسيب سازند است، براي پلاگ هاي مختلف در سرعت پايه مي باشد. نتايج آزمايش هاي تزريق نشان مي دهد که مکانيسم آسيب ايجاد شده به صورت مهاجرت ذرات ريز و يا فعال سازي شکستگي ها بوده و به منظور جلوگيري از آن بايد سرعت تزريق را پايينتر از مقدار بحراني آن نگاه داشت. چنانچه نرخ تزريق از محدوده بحراني فراتر رود، آسيب به وجود آمده به صورت دائمي و برگشت ناپذير خواهد بود.