مطالعه آزمايشگاهي کاهش نفوذپذيري به واسطه پديده تبخير در فرآيند ذخيره سازي گاز

کاهش نفوذپذيري سنگ مخزن يکي از مشکلاتي است که در فرآيند تزريق و يا توليد گاز ايجاد مي شود. پديده هاي زيادي در فرآيند تزريق گاز مخصوصا در فرآيند ذخيره سازي گاز در مخازن وجود دارد که مشکلاتي را مي تواند به همراه داشته باشد. در اين بررسي پديده تبخير آب و تغييرات تزريق پذيري و توليدپذيري مورد نظر ميباشد. به عبارت ديگر پديده تبخير در مبحث تزريق گاز به منظور ذخيره سازي توجه قرار گرفته است. نکته قابل توجه در اين بين، تقابل دو پارامتر کاهش اشباعيت آب از يک طرف و کاهش نفوذپذيري سنگ مخزن به واسطه تشکيل رسوبات نمک مي باشد. کاهش اشباعيت آب، بهبود نفوذپذيري نسبي گاز را به همراه خواهد داشت و تشکيل رسوبات نمک، کاهش نفوذپذيري نسبي گاز را باعث مي شود. نتايج نشان ميدهد که در نهايت نفوذپذيري سنگ هاي با تراوايي بالا در پايان فرآيند بهبود يافته و نفوذپذيري سنگ هاي با تراوايي پايين، کاهش مي يابد. بنابراين هرچند در فرآيند تزريق گاز، آسيب ديدگي به دليل تشکيل رسوب نمک مشاهده مي گردد، اما در نهايت مي توان گفت که به دليل تغيير در ساختار محيط متخلخل براي محيط هاي مختلف مخزن، تاثير يکساني بر روي شرايط نهايي نداشته و ممکن است نسبت به حالت اوليه افزايش و يا کاهش را به همراه داشته باشد. اندازه کريستال هاي نمک نسبت به اندازه حفرات از جمله عواملي است که مي توانند مستقيما در گرفتگي حفرات نقش داشته باشد که اين اثر را مي توان در تغييرات نفوذپذيري نسبي مشاهده نمود. بنابراين پديده تبخير ميتواند اثرات متفاوتي از خود به همراه داشته باشد که اين اثرات به ساختار حفرات بستگي خواهد داشت، لذا انجام تست هاي تزريق براي هر محيط و هر شرايط ضروري است.