مقايسه تغيير رنگ کامپوزيت سايلوران و کامپوزيت هايي با پايه متاکريلات تحت درمان سفيد کردن

زمينه و هدف: مواد سفيد کننده بر رنگ ترميمهاي کامپوزيتي اثرات متفاوت دارند. هدف از اين مطالعه اثر درمان با دو نوع بليچينگ ايراني بر تغييرات رنگ کامپوزيت با پايه سايلوران در مقايسه با دو نوع کامپوزيت با پايه متاکريلات مي باشد.
روش بررسي: در اين مطالعه آزمايشگاهي، تعداد 18 عدد نمونه ديسکي شکل (2×10 ميلي متر) از هر کدام از انواع کامپوزيت هاي Z250، Z350 و P90 (shade=A3) ساخته شد و به صورت تصادفي به سه گروه تقسيم شدند. (n=6) و تحت درمان با عوامل سفيد کننده کارباميد پراکسيد 16% و کاربامايدپراکسايد 35% (کيميا، شيمي دنت، ايران) قرار گرفتند و يک گروه هم به عنوان کنترل در آب مقطر نگهداري شد. پارامترهاي رنگي نمونه ها طبق معيارهاي CIE-L*a*b و توسط اسپکتروفتومتر در قبل و بعد از سفيد کردن اندازه گيري شدند. متغيرها با استفاده از آزمون آناليز واريانس دوسويه (Repeated measure ANOVA) و آزمون مقايسه هاي متعدد HSD Tukey- تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: در کامپوزيت Z250، ميانگين ± انحراف معيار تغييرات کلي پارامترهاي رنگي (DE) در محيطهاي کنترل، کاربامايد پراکسايد 16% و کاربامايد پراکسايد 35% به ترتيب برابر 3.48±1.43، 4.55±1.7، 4.17±1.9 برآورد گرديد. اين مقادير در کامپوزيت Z350 به ترتيب برابر 4.33±2.41، 4.94±2.23، 4.25±1.65 و در کامپوزيت P90 معادل 4.97±2.47، 5.28±1.67، 3.41±2.26 به دست آمد.
نتيجه گيري: در مجموع، تغيير رنگ کامپوزيت هاي با بيس ميکروهيبريد، نانوفيلر و با پايه سايلوران به دنبال بليچينگ با عوامل مختلف سفيد کننده از لحاظ باليني در محدوده قابل رويت قرار داشت.