ارزيابي عوامل موثر بر موفقيت آموزش مجازي در پژوهشگاه صنعت نفت

استفاده از آموزش مجازي به خلق، مديريت و توسعه آموزش به طور اثربخش، سريع و اقتصادي کمک مي کند. امروزه موفقيت آموزش مجازي يکي از مهم ترين موضوعات در مديريت آموزشي مي باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزيابي عوامل موثر بر موفقيت آموزش مجازي شامل کيفيت سيستم، کيفيت اطلاعات و محتوا عوامل تسهيل کننده، کيفيت استاد، تعامل بين استاد و دانشجويان و تمايل کاربر است. روش تحقيق، توصيفي از نوع پيمايشي بود. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته بود که روايي محتوايي آن توسط متخصصان تاييد و پايايي آن با استفاده از ضريب آلفاي کرونباخ 0.92 به دست آمد. جامعه آماري پژوهش کليه کارشناسان پژوهشگاه صنعت نفت بود که در سال 1391 دوره هاي آموزش مجازي را گذارانده باشند که در حدود 250 نفر بودند که از بين آنها، 156 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي- نسبي انتخاب شدند. براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي، شامل ميانگين و انحراف استاندارد و براي آزمون فرضيه ها از آمار استنباطي، شامل آزمون کولموگروف- اسميرنوف، آزمون t تک نمونه اي و آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج نشان داد که عوامل موثر بر موفقيت آموزش مجازي در پژوهشگاه صنعت نفت در شرايط مناسبي هستند و رتبه بندي اين عوامل نشان داد که عوامل کيفيت اطلاعات و محتوا، تمايل کاربر و کيفيت سيستم داراي وضعيت مناسب تري نسبت به ساير عوامل هستند.