مقايسه اثر آموزش تلفيقي با آموزش سنتي بر تفکر انتقادي و شادکامي دانش آموزان

اين پژوهش به منظور مقايسه اثر آموزش تلفيقي با آموزش سنتي بر تفکر انتقادي و شادکامي دانش آموزان پايه سوم دوره راهنمايي شهرستان قدس انجام گرفت. روش تحقيق نيمه آزمايشي بود. جامعه آماري، شامل دانش آموزان پايه سوم راهنمايي شهرستان قدس که در سال 1391 مشغول به تحصيل بودند، مي باشد. به منظور انتخاب نمونه آماري، از روش نمونه گيري در دسترس استفاده شد. بدين ترتيب، يکي از مدارس شهرستان قدس که مجهز به امکانات لازم جهت اجراي آموزش تلفيقي بود انتخاب، و از ميان کلاس هاي پايه سوم، دو کلاس به عنوان گروه هاي آزمايش و شاهد انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش، آزمون تفکر انتقادي کاليفرنيا و شادکامي آکسفورد بود. ابتدا از هر دو گروه پيش آزمون گرفته شد، سپس يک نيمسال تحصيلي گروه آزمايش با روش آموزش تلفيقي و گروه شاهد با روش سنتي آموزش ديدند. پس از پايان نيمسال، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها از شاخص هاي آمار توصيفي شامل ميانگين و انحراف معيار و در بخش آمار استنباطي از آزمون تحليل کوواريانس استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد، آموزش تلفيقي در مقايسه با روش سنتي تاثير بيشتري بر تفکر انتقادي و شادکامي دانش آموزان دارد.