بررسي ميزان استفاده نابينايان ايران از فن آوري اطلاعات و ارتباطات جهت تامين نيازهاي اطلاعاتي

اين پژوهش، با هدف بررسي ميزان استفاده نابينايان از فن آوري اطلاعات و ارتباطات و رسانه هاي اطلاعاتي خاص جهت تامين نيازهاي اطلاعاتي، انجام شده است. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات از تحقيقات پيمايشي تحليلي است که در سال 1391 انجام شده است. حجم نمونه آماري پژوهش، بر اساس جدول کرجسي و مورگان، 384 نفر تعيين شد. به منظور گردآوري داده ها، از پرسش نامه محقق ساخته با ضريب پايايي 0.85 استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آمار توصيفي شامل ميانگين، انحراف معيار و درصد و آمار استنباطي شامل آزمون فريدمن و آزمون دو جمله اي استفاده شده است. يافته ها در بررسي رسانه هاي اطلاعاتي خاص نشان داد، گويه هاي «شنيداري» داراي بيشترين کاربرد و گويه هاي «پادکست» و «ودکست» هيچ کاربردي نداشتند؛ بيشترين ميزان استفاده نابينايان از منابع اطلاعاتي خاص، منبع «شنيداري» و کمترين ميزان استفاده نابينايان از منابع اطلاعاتي خاص «گويا» بود. هم چنين حدود نيمي از نابينايان کمتر از حد متوسط از فن آوري اطلاعات (منابع الکترونيکي و شبکه جهاني اينترنت) استفاده مي کردند، و بيشترين ميزان استفاده از ابزارها و فن آوري هاي موجود نابينايان، «رايانه» و کمترين مولفه مورد استفاده «طراحي وبلاگ و وبلاگ نويسي» بود. علاوه بر آن، نتايج نشان داد، از نظر نابينايان، بيشترين منبع مورد نياز براي آموزش و راهنمايي استفاده از نرم افزارهاي ويژه، راهنمايي کتابداران و کتاب هاي گويا و کمترين منبع مورد نياز «خودآموزي» بود.