بررسي ميزان آگاهي پرسنل فوريت هاي پزشکي استان کرمانشاه از آخرين دستورالعمل هاي 2010 - CPR در سال 1391

مقدمه: مهم ترين مهارت پرسنل فوريت هاي پزشکي، احياي قلبي- ريوي (CPR) است و بايد از آخرين تغيير اتالگوي آن مطلع باشند. اين پژوهش با هدف تعيين ميزان آگاهي پرسنل فوريت هاي پزشکي کرمانشاه از آخرين دستور العمل هاي CPR 2010 انجام شده است.
روش: اين مطالعه توصيفي، تحليلي- مقطعي در استان کرمانشاه با حجم نمونه 159 نفر در سال 1391 انجام شد. با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده ها جمع آوري شد که داده هاي مذکور داراي روايي محتوا و پايايي (r=0.74) بود. تحليل داده ها با نرم افزار STATA -11 و آزمون هاي ناپارامتري کروسکال- واليس، يو من- ويتني و ضريب همبستگي اسپيرمن انجام شد. (P<0.05).
يافته ها: طبق يافته هاي به دست آمده، ميزان آگاهي پرسنل فوريت هاي پزشکي از آخرين دستورالعمل هاي CPR 19.5 درصد عالي، 78.6 درصد خوب و 1.9 درصد متوسط بود. همبستگي آماري معني داري بين ميزان آگاهي با جنس، سابقه کار، رشته تحصيلي، محل خدمت قبلي، گذراندن دوره احياي پيشرفته و سابقه نظاره گر بودن CPR وجود نداشت. اما ميزان آگاهي در پرسنلي که سابقه گذراندن دوره CPR پايه و سابقه انجام CPR مستقل را داشتند بيشتر بود. محل خدمت، مقطع تحصيلي و نظاره گر بودن CPR نيز بر ميزان آگاهي در برخي از حيطه هاي عمليات احيا موثر بود (P<0.001).
نتيجه گيري: پيشنهاد مي شود در بازآموزي پرسنل فوريت هاي پزشکي، آموزش CPR بر اساس دستورالعمل سال 2010 انجام و بر آموزش تعبيه راه هوايي حنجره ايو کامبي تيوب، اختتام و عدم شروع CPR، تزريق داخل استخواني و هيپوترمي القايي تاکيد بيشتري شود.