ارزيابي ژنوتيپ هاي گندم دوروم در شرايط ديم و آبياري تکميلي در منطقه گچساران

به منظور ارزيابي تحمل به خشکي 18 ژنوتيپ گندم دوروم اين بررسي طي دو سال زراعي 89-1388 و 90-1389 در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار در دو شرايط آبياري تکميلي و خشکي (ديم) در ايستگاه تحقيقاتي کشاورزي ديم گچساران اجرا گرديد. تجزيه واريانس داده ها براي دو سال نشان داد که ژنوتيپ ها از نظر عملکرد دانه تفاوت معني داري در سطح احتمال 1% داشتند. ژنوتيپ شماره 6  (GA//2*CHEN/ALTAR84)با منشا سيميت (CIMMYT) از نظر عملکرد دانه در دو محيط و کليه شاخص ها در هر دو سال بعنوان برترين ژنوتيپ شناخته شد. شاخص هاي GMP، MP، STI، K₁STI و K₂STI با توجه به همبستگي مثبت و معني داري که با عملکرد دانه در دو محيط و ساير شاخص ها، بجز SSI، TOL، GOL و YSI داشتند؛ شاخص هاي مناسبي براي شناسايي ژنوتيپ هاي متحمل به تنش معرفي شدند. نتايج تجزيه به مولفه هاي اصلي نشان داد که دو مولفه اول حدود 99% تغييرات متغيرهاي اوليه را توضيح دادند. مولفه اول با بيشترين توضيح از تغييرات مولفه پتانسيل عملکرد و مولفه دوم مولفه اندازه گيري تحمل به تنش نام گرفتند.