مطابقت نتايج فنوتايپينگ و ژنوتايپينگ خود (نا) سازگاري در تعدادي از ارقام و ژنوتيپ هاي سيب ايراني

درختان سيب همانند تعدادي ديگر از ميوه هاي تيره گلسرخيان خودناسازگارند. سيستم خودناسازگاري در سيب به وسيله يک مکان ژني با چند آلل کنترل مي شود. در اين تحقيق نتايج به دست آمده از مطالعه درصد تشکيل ميوه پس از خودگرده افشاني بر تعدادي رقم و ژنوتيپ بومي سيب در بررسي هاي ميداني (باغ) با نتايج به دست آمده از آزمايش هاي ملکولي که به منظور تعيين آلل هاي S انجام شد، مورد بررسي و مقايسه قرار گرفت. استفاده از يک جفت آغازگر عمومي وجود آلل هاي ناسازگاري را در آن ها به خوبي نمايش داد. کاربرد هشت جفت آغازگر اختصاصي، به شناسايي آلل هاي خودناسازگاري در تعدادي از ژنوتيپ ها انجاميد. نتايج نشان داد ارقام و ژنوتيپ ها عموما داراي آلل هاي S1، S2 و S3 بوده و بين آن ها يکي از اين آلل ها مشترک بود. ارقام نارسيب مشهد و اردبيل 2 داراي آلل هاي S1، S2، S3 و ژنوتيپ انگليسي شيراز داراي سه آلل S2، S3، S4 بودند، که احتمال تريپلوئيد بودن اين ارقام را تقويت مي کرد. آغازگرهاي مورد استفاده در ارقام و ژنوتيپ هاي اردبيل 1، گلشاهي، شيشه اي تبريز، پاييز مشهد، شيخ احمد، مربايي، گلاب کهنز و آي آر آي 4 هيچ آلل ناسازگاري را نشان ندادند که لازم است در مورد آن ها از ساير آغازگرهاي اختصاصي نيز استفاده شود. ارقام پاييز مشهد، شيخ احمد، مربايي، آي آر آي 1 و آي آر آي 4 در سطح باغ درصدهاي پائيني از خودسازگاري را نشان دادند. در بين اين ارقام و ژنوتيپ ها، آي آر آي 6 با داشتن قدرت بالاي تشکيل و نگهداري ميوه بالاترين درصد خودسازگاري را داشت.