شناسايي نژادهاي فيزيولوژيک عامل بيماري سفيدک کرکي آفتابگردان (Plasmopara halstedii) و واکنش ژنوتيپ هاي ميزبان به آن نژادها در شرايط کنترل شده

به منظور شناسايي نژادهاي فيزيولوژيک عامل بيماري سفيدک کرکي آفتابگردان در ايران، نمونه هاي قارچ عامل بيماري جمع آوري و پس از احيا روي رقم حساس رکورد تکثير شدند. به منظور تعيين نژادهاي فيزيولوژيک قارچ عامل بيماري جدايه هاي نماينده مناطق روي ارقام افتراقي استاندارد مايه زني شدند. با توجه به يکسان بودن بيماريزايي جدايه هاي آزمايش شده و شناسايي نژاد 100 براي آن ها، تعداد 77 ژنوتيپ آفتابگردان شامل هيبريدهاي جديد، لاين هاي برگشت دهنده باروري و نرعقيم سيتوپلاسمي، تک بوته هاي انتخابي و جوامع انتخابي ارقام آزاد گرده افشان در مقابل نژاد شناسايي شده در شرايط آزمايشگاهي و گلخانه اي مورد ارزيابي قرار گرفتند. ميزان آلودگي بوته ها پانزده روز پس از مايه زني و بر اساس صفات ظاهري بيماري شامل مرگ گياهچه، اسپورزايي روي کوتيلدون ها، اسپورزايي در کوتيلدون و برگ هاي اصلي، کوتولگي، موزائيک، رنگ پريدگي و بد شکلي ارزيابي شد. با توجه به اهميت اين علايم و نقش آن ها در شدت بيماري براي هر کدام امتيازي منظور و ميانگين مجموع امتيازات هر ژنوتيپ به عنوان شاخص شدت بيماري (Disease Severity Index: DSI) براي تعيين واکنش لاين هاي آفتابگردان استفاده شد. بر اساس نتايج به دست آمده 64 ژنوتيپ به عنوان مقاوم (20>DSI>0)، و بقيه به عنوان نيمه مقاوم، نيمه حساس، حساس و خيلي حساس ارزيابي شدند.