بررسي مقايسه اي ميزان ويتامين D در کودکان مبتلا به اختلالات طيف اوتيسم با کودکان سالم: يک مطالعه مورد- شاهدي

مقدمه: اختلالات طيف اوتيسم (ASD) گروهي از اختلالات عصبي- تکاملي با منشا ژنتيکي- محيطي هستند. اخيرا کمبود ويتامين D به عنوان يک عامل خطر محتمل در پيدايش ASD در نظر گرفته شده است لذا اين مطالعه با هدف بررسي ميزان سرمي ويتامين D در کودکان مبتلا به اين اختلال و مقايسه آن با کودکان سالم انجام شد.
روش کار: در اين مطالعه مورد- شاهدي در سال 1393، 13 کودک 12-3 ساله مراجعه کننده به درمانگاه بيمارستان ابن سيناي مشهد که بر اساس مصاحبه باليني طبق معيارهاي چهارمين ويراست راهنماي تشخيصي و آماري اختلالات رواني و روان پزشک فوق تخصص کودک و نوجوان، داراي نمره آزمون سنجش اوتيسم کودکي بالاتر از 30 بوده و تشخيص اختلالات طيف اوتيسم (با رد ساير اختلالات رواني محور يک) دريافت کرده بودند، به عنوان گروه آزمون انتخاب و در گروه هاي خفيف- متوسط و شديد قرار گرفتند. 14 کودک سالم بدون بيماري طبي يا روان پزشکي که از نظر سن و جنس با گروه آزمون، يکسان سازي شده بودند به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. سپس سنجش سطوح سرمي ويتامين D به روش الايزا در هر دو گروه انجام و داده ها با نرم افزار SPSS، آمار توصيفي، آزمون کولموگروف- اسميرنوف، آزمون من- ويتني و پيرسون تحليل شدند.
يافته ها: ميانه متغير ميزان ويتامين D در گروه بيماران 13.0 (فاصله بين چارکي 19.5-9.6) و در گروه شاهد 12.0 بود (فاصله بين چارکي 13.2-4.9) ولي اين تفاوت معني دار نمي باشد (P=0.350). هم چنين ميزان سرمي ويتامين D با شدت اختلال اوتيسم نيز رابطه معني داري نشان نداده است (P=0.534).
نتيجه گيري: بنابر نتايج اين مطالعه، ميزان سرمي ويتامين D در کودکان مبتلا به اوتيسم و سالم بدون تفاوت معني دار مي باشد و ميزان اين ويتامين با شدت اختلال اوتيسم نيز رابطه معني داري نشان نداده است.
اصل مقاله بصورت متن کامل انگليسي، در بخش انگليسي قابل رويت است.