مقايسه ادراک درد، راهبردهاي مقابله با درد و خودکارآمدي درد در زنان ورزشکار و غيرورزشکار

مقدمه: درد، تجربه حسي ناخوش آيندي است که در برابر آسيب جسمي واقعي يا بالقوه به وجود مي آيد. ورزش، يکي از عوامل تاثيرگذار بر درد است. هدف پژوهش حاضر، مقايسه ادراک شدت درد، راهبردهاي مقابله با درد و خودکارآمدي درد در زنان ورزشکار و غيرورزشکار است.
روش کار: اين مطالعه به روش علي- مقايسه اي بر روي 60 نفر زن ورزشکار حرفه اي و 60 نفر زن غيرورزشکار از دانشجويان سال تحصيلي 93-1392، دانشگاه شيراز صورت گرفته که به روش نمونه گيري تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش پرسش نامه درد مک گيل، خودکارآمدي درد و راهبردهاي مقابله با درد بوده اند. داده ها از طريق آمار توصيفي، آزمون لوين و تحليل واريانس چندمتغيري و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد که زنان ورزشکار نسبت به زنان غيرورزشکار ادراک درد پايين تر (P=0.003) و خودکارآمدي درد بالاتري (P<0.001) دارند. به علاوه اين زنان از راهبردهاي مقابله توجه برگرداني، تفسير مجدد از درد، ناديده انگاشتن، اميدواري يا دعا، گفتگو با خود و افزايش فعاليت به ميزان بيشتري (P<0.001) استفاده مي کنند. اين در حالي است که زنان ورزشکار کمتر از زنان غيرورزشکار به فاجعه آفريني درد (P=0.003) مي پردازند.
نتيجه گيري: بنا بر نتايج اين پژوهش، ورزش بر تجربه ادراک درد، خودکارآمدي درد و استفاده از راهبردهاي مقابله با درد در زنان، موثر است.