بررسي بروندادها و مشارکت پژوهشگران ايراني حوزه حوادث غير مترقبه در يک پايگاه استنادي بين المللي طي سال هاي 1999 تا 2013

پديده هم تاليفي وسيع ترين شبکه اشتراک دانش و دخالت حقيقي پژوهشگران در توليد علم و توسعه علمي است. يکي از موضوعات مهم که در هر کشور بايد مورد توجه قرار گيرد، حوادث غيرمترقبه است. هدف اين پژوهش تعيين بروندادها و مشارکت پژوهشگران ايراني حوزه حوادث غير مترقبه در يک پايگاه استنادي بين المللي (اسکوپوس) بود. روش پژوهش، علم سنجي بر پايه شاخص هاي هم تاليفي و نوع مطالعه کاربردي بوده است. کليه توليدات علمي پژوهشگران کشور ايران در حوزه موضوعي حوادث غير مترقبه که در پايگاه استنادي اسکوپوس در بازه زماني 1999 تا 2013 نمايه شده اند، مورد بررسي قرار گرفتند (448 مدرک). به منظور بازيابي مدارک، در بخش جستجوي پيشرفته پايگاه با در نظر گرفتن بازه زماني 2013 – 1999 بدون محدوديت زبان و نوع مدرک انجام شد. سپس داده ها براي تنظيم و تحليل نهايي به نرم افزار اکسل منتقل شد، و با استفاده از فرمول CC، ضريب همکاري، به دست آمد. يافته ها نشان داد در سال 2011 بيشترين تعداد مدارک (93 مدرک) و در سال هاي 1999 و 2000 کمترين تعداد مدرک (1 مدرک) در حوزه حوادث غيرمترقبه انتشار يافته است. به طور کلي 448 عنوان مدرک در 160 مجله علمي منتشر شد. بيشترين همکاري ايران با بريتانيا (21 درصد) و پس از آن با آمريکا (20 درصد) بود. در بين سال هاي مورد بررسي، بيشترين ضريب همکاري در نگارش مدارک مربوط به سال هاي 1999 و 2000 بوده است (997 درصد). حوزه پزشکي با 142 مقاله بيشترين مدارک را داشته است. بيشترين تعداد مدارک در قالب مقاله مجله با 310 عنوان و پس از آن مقاله همايش با 99 عنوان بوده است. دانشگاه آزاد اسلامي، دانشگاه تهران و دانشگاه علوم پزشکي تهران به ترتيب با 77، 66 و 47 عنوان مدرک بيشترين تعداد را در اين بخش داشته اند. نتايج نشان داد ضريب همکاري نويسندگان در حوزه حوادث غيرمترقيه در حد مطلوب و مناسبي قرار دارد. اما با اين حال با توجه به اهميت کار گروهي و تاثير آن در يک کشور بايد پژوهشگران را به انجام کارهاي تحقيقاتي گروهي تشويق کرده تا بتوان علاوه بر افزايش کميت توليدات علمي، کيفيت و تعداد استنادات را نيز افزايش داد.