بررسي مقايسه اي انگيزه شغلي کارکنان ستادي و عملياتي مرکز مديريت حوادث و فوريت هاي پزشکي دانشگاه علوم پزشکي کرمان در سال 92

مقدمه: مديران با شناخت و پيش بيني انگيزه ها و نيازهاي واقعي کارکنان مي توانند به ارضاي نيازها و انگيزه هاي آنان پاسخ دهند. مطالعه حاضر به منظور مقايسه انگيزش شغلي کارکنان ستادي و عملياتي مرکز مديريت حوادث و فوريت هاي پزشکي دانشگاه علوم پزشکي کرمان انجام گرفت.
روش: پژوهش حاضر يک مطالعه توصيفي- تحليلي بود که در سال 1392 انجام شد. نمونه پژوهش کليه کارکنان ستادي و عملياتي مرکز مديريت حوادث و فوريت هاي پزشکي دانشگاه علوم پزشکي کرمان مشتمل بر 150 نفر که به روش سرشماري انتخاب گرديدند، بود. ابزار تحقيق پرسشنامه اي روا و پايا با ضريب آلفاي کرونباخ 0.92، مشتمل بر 31 سوال (5حيطه عوامل رواني با 7 سوال و حداکثر امتياز 35، عوامل رفاهي با 6 سوال و حداکثر امتياز 30، عوامل آموزشي با 8 سوال و حداکثر امتياز 40، عوامل مالي و عوامل اداري به ترتيب با 3 و حداکثر امتياز 15 و 2 سوال با حدکثر امتياز 10) که حداکثر نمره اکتسابي کل 155 بود. داده ها در سطح آمار توصيفي و استنباطي با استفاده از آزمون هاي t-test، nova، مجذور کاي، ضريب همبستگي اسپيرمن و آزمون پپرسون با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 19 مورد تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: در کارکنان ستادي ميانگين عوامل رواني 20.07، رفاهي 16.63، آموزشي 25.33، مالي 6.34 و اداري 8.16 و در کارکنان عملياتي ميانگين عوامل رواني 20.34، رفاهي 16.55، آموزشي 25.33، مالي 6.51 و اداري 8.39 بودند. کارکنان در سطح متوسط انگيزش شغلي قرار داشتند. رابطه معني داري بين انگيزش شغلي و خصوصيات جمعيت شناختي در کارکنان عملياتي و ستادي وجود نداشت.
نتيجه گيري: کارکنان ستادي و عملياتي مورد مطالعه از اولويت هاي انگيزشي يکساني برخوردار بودند. به نظر مي رسد که بهتر است عوامل رواني، آموزشي و رفاهي جهت ايجاد رضايت مندي و انگيزش کارکنان و نهايتا عملکرد بهترآنها در اولويت هاي مورد نظر مديران قرار گيرند.