مديريت جريان بيمار و برنامه ريزي ظرفيت واحد قلب بيمارستان، رويکرد مدلسازي رياضي و شبيه سازي گسسته - پيشامد

زمينه و هدف: تصميم گيري در مورد تغيير تعداد تخت هاي بيمارستان يکي از چالش هاي پيش روي مديران بيمارستان ها است، زيرا با افزايش تعداد تخت ها، هزينه جاري بيمارستان افزوده مي شود و از طرف ديگر با کاهش تعداد تخت ها، جريان بيماران با اختلال مواجه مي شود. از اين رو هدف اصلي اين تحقيق، کمينه سازي هزينه ها و بيشينه سازي جريان بيماران در شبکه، با در نظر گرفتن محدوديت هاي عملي بيمارستان است.
مواد و روش ها: گام هاي اصلي مطالعه عبارت است از: شناسايي محدوديت هاي موجود در تغيير ظرفيت هر بخش به کمک مصاحبه با مديران و پرسنل بيمارستان، تحليل و بررسي شبکه جريان بيمار قلبي در بيمارستان مدرس تهران، شبيه سازي جريان فعلي، تعيين سناريو هاي قابل اجرا و انتخاب بهترين سناريو ها به کمک مدل سازي رياضي با هدف کمينه سازي هزينه و بيشينه سازي جريان بيماران
نتايج: از ميان تعداد زيادي سناريو موجود، با بررسي محدوديت ها تعداد 31 سناريو قابل اجرا شناسايي و مورد تحليل قرار گرفت. در نهايت، 8 سناريو برتر مشخص شد. نتايج نشان داد که به طور کلي کاهش تخت در سي سي يو و افزايش تخت در پست سي سي يو مي تواند با در نظر گرفتن محدوديت هاي هزينه اي، جريان بيماران را بهبود بخشد.
نتيجه گيري: رويکرد پيشنهادي مي تواند يک راهنماي کلي براي برنامه ريزي ظرفيت بيمارستان با در نظر گرفتن محدوديت هاي عملي باشد. از آنجايي که برخي از مديران سلامت، با ايجاد بخش پست سي سي يو (Post Coronary Care Unit (Post CCU)) مخالفت مي کنند. با اين رويکرد مي توان وضعيت جريان بيماران را در شرايط وجود و عدم وجود اين بخش با هم مقايسه نمود.