عوامل موثر در افزايش توان مهارتي دانشجويان کارشناسي دانشکده علوم و فنون انتظامي

يکي از حياتي ترين و ضروريترين ارکان براي بقاي يک سازمان، مولد بودن و بهره وري بالاست، در اين راستا طراحي و اجراي آموزش هاي مهارتي مناسب و جذب نيروي انساني علاقه مند و مستعد براي پيش برد اهداف سازمان از اهميت زيادي برخوردار مي باشد. براي دستيابي به اهداف پژوهش لازم است تا عوامل تاثيرگذار بر توان مهارتي مانند آموزش، آمادگي جسماني، شخصيت، هوش و استعداد و انگيزش را مورد بررسي قرار دهيم تا بتوان با ريشه يابي مطلوب، راهکارهاي مناسب براي افزايش توان مهارتي دانشجويان رسته انتظامي را به دست آورد. پژوهش حاضر از نوع کاربردي و روش پژوهش توصيفي است. جامعه آماري، دانشجويان مقطع کارشناسي 1389 مي باشند. گردآوري داده ها از طريق پرسشنامه انجام شد و از طريق آمار توصيفي مورد - 9 سال تحصيلي 0 تحليل قرار گرفته که نتايج آن عبارتند از: فرضيه هوش و استعداد در اولويت اول وآمادگي جسماني در اولويت آخر قرار دارد. از نظر دانشجويان پيوسته، فرضيه شخصيت بيشترين فراواني و آموزش با کمترين فراواني و از نظر دانشجويان ناپيوسته، فرضيه آموزش بيشترين فراواني و شخصيت کمترين فراواني را به خود اختصاص داده در اينجا (0.05) شده است، فرضيه صفر a کمتر از سطح خطاي (sig) است. با توجه به اينکه سطح معني داري رد و با توجه به مثبت بودن هر دو کران بالا و پايين، با اطمينان 95 درصد تاثير فرضيه هاي فوق بر توان مهارتي دانشجويان مذکور زياد و يا بالاتر برآورد شده است.