ارزيابي ارگونوميک محيط کار در مراکز ساخت اعضاي مصنوعي و وسايل کمکي

زمينه و هدف: در کارگاه هاي ساخت اعضاي مصنوعي و وسايل کمکي، پوسچر نامطلوب و حرکات تکراري و مداوم از جمله ريسک فاکتورهاي اختلالات اسکلتي - عضلاني محسوب مي شوند. اين مطالعه با هدف ارزيابي ارگونوميک محيط کار در اين مراکز انجام گرفت.
روش بررسي: در اين مطالعه تمام پرسنل شاغل در مراکز ارتوز و پروتز (42 نفر) با روش سرشماري مورد بررسي قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات عبارت بود از پرسشنامه ويژگي هاي دموگرافيک و شغلي، پرسشنامه نورديک و چک ليست ارزيابي ريسک فاکتورهاي ارگونوميک (ERF). تجزيه و تحليل داده ها به وسيله نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون هاي آماري مربوطه انجام شد.
يافته ها: ميانگين و انحراف استاندارد سن و سابقه کار افراد مورد مطالعه به ترتيب برابر با (10.21) 37.26 و (9.39) 12.8 سال بدست آمد. بيشترين ميزان شيوع علائم اختلالات اسکلتي - عضلاني در بين پرسنل، مربوط به نواحي کمر (%42.9)، شانه ها (%40.5) و زانوها (%40.5) بود. در ارزيابي به وسيله چک ليست ERF، ميانگين امتياز در اندام هاي فوقاني و تحتاني و همچنين ميانگين امتياز کل بيش از حد مجاز (بيشتر از 7) بدست آمد.
نتيجه گيري: در بهبود شرايط کار، اقدامات اصلاحي و کنترل ريسک فاکتورهاي اختلالات اسکلتي - عضلاني در افراد مورد مطالعه، توجه به ريسک فاکتورهاي نواحي کمر، شانه و زانوها به علت شيوع بالا در اين نواحي اهميت دارد. نتايج اين مطالعه نشان داد که مشکلات عمده ارگونوميک در کلينيک هاي درماني ارتوز و پروتز مربوط به وظايف کفاشي، کار با سمباده، پر کردن قالب گچي و اصلاح قالب گچي مي باشد و انجام مداخلات ارگونوميک جهت کاهش و يا حذف پوسچرهاي نامطلوب ضروري به نظر مي رسد.