بررسي ابعاد و اعتبارسنجي پرسشنامه عملکرد انطباقي کارکنان با روش تحليل عاملي اکتشافي و تائيدي: مطالعه اي در بين پرستاران

مقدمه: عملکرد انطباقي به عنوان ميزان قابليت هاي کارکنان در مواجه با تغييرات به وجود آمده در محل کار و موقعيت هاي جديد و غيرمعمول تعريف مي شود. هدف اصلي اين پژوهش بررسي ساختار عاملي پرسشنامه عملکرد انطباقي است. عملکرد انطباقي سازه اي چندبعدي است که شامل پنج متغير نهفته مي شود. هدف اين پژوهش بررسي پايايي و روايي اين پرسشنامه بود.
مواد و روش ها: در اين پژوهش که از نوع اعتبارسنجي است، پس از برگردان پرسشنامه به فارسي، فرم نهايي آن بر روي 210 نفر از پرستاران بيمارستان دولتي شهر اهواز که با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شده بودند، اجرا گرديد. براي تشخيص عامل هاي سازه عملکرد انطباقي از روش تحليل عامل اکتشافي چرخش واريماکس و براي برازش الگو از روش تحليل عاملي تاييدي و مدل معادلات ساختاري استفاده شد.
يافته ها: پايايي کل پرسشنامه با استفاده از آلفاي کرونباخ 0.89 محاسبه گرديد. ساختار عاملي پرسشنامه با استفاده از روش تحليل عاملي بررسي شد. ضريب KMO و آزمون کرويت بارتلت به ترتيب 0.88 و 1639.093 به دست آمد و معني دار است. هم چنين چرخش واريماکس نشان داد که تمامي سوالات آزمون بر روي عوامل بار دارند.
نتيجه گيري: پرسشنامه عملکرد انطباقي از ويژگي هاي روان سنجي رضايت بخش و پايايي و روايي قابل قبولي براي استفاده در جمعيت پرستاران برخوردار است. درنتيجه سازه عملکرد انطباقي شامل پنج بعد مجزا از هم؛ يعني مقابله با موقعيت هاي اضطراري و غيرمترقبه، مديريت استرس کاري، حل خلاقانه مشکلات، يادگيري و سازگاري بين فردي مي شود. يافته ها مبني بر چند وجهي بودن اين سازه با مطالعات پيشين مطابقت دارد.