بررسي تحرک درآمدي در ايران طي سال هاي پيش و پس از اجراي قانون هدفمندي يارانه هاي نقدي 1392-1363

هدف اين پژوهش بررسي پويايي درآمد با استفاده از رويکرد داده هاي شبه ترکيبي طي سال هاي پيش و پس از اجراي قانون هدفمندي يارانه هاي نقدي در ايران است. بدين منظور، با ترکيب داده هاي مقطعي بودجه خانوار طي سال هاي 1363 تا 1392 به مدت 30 سال و با ساخت داده هاي شبه ترکيبي، رفتار متولدين 1305 تا 1359 دنبال مي شود. نتايج نشان مي دهند طي سال هاي 1389-1363 (قبل از اجراي قانون هدفمندي يارانه هاي نقدي) تحرک مطلق و شرطي در ايران پايين و نابرابري فرصتي در طي زمان در حال کاهش بوده است؛ اما سرعت کاهش نابرابري در اين مقطع پايين بوده است. بنابراين، تفاوت بين افراد فقير و ثروتمند در طي زمان تا حدودي کاهش يافته، اما اين همگرايي بسيار ضعيف بوده است. درواقع، تا حدودي وضعيت افراد فقير نسبت به گذشته بهتر شده، ولي نابرابري بين آن ها هنوز هم تا حدودي زياد بوده است. براي بررسي اثر اجراي قانون هدفمندي يارانه هاي نقدي، سال هاي 1363 تا 1392 بررسي و تحليل شدند. پس از اجراي قانون هدفمندي يارانه هاي نقدي، نابرابري بين افراد فقير و غني بالاست. تحرک مطلق و شرطي همچنان پايين است، اما نسبت به سال هاي پيش از اجراي قانون، اندکي افزايش را نشان مي دهد.