بررسي بيان متالوپروتئيناز 9 و CD34 از طريق رنگ آميزي ايمونوهيستوشيمي در سرطان مهاجم داکتال پستان

مقدمه: مطالعه حاضر به منظور بررسي روابط احتمالي بين سلول هاي استرومايي (فيبروبلاست يا ميوفيبروبلاست) با تمرکز بر بيان متالوپروتئيناز 9 (9Matrix metalloproteinase ياMMP9 ) و آنتي ژن هاي آنژيوژنز CD31 و CD34 در طي روند تغييرات هيپرپلاستيک به پيش سرطان و سرطان مهاجم پستان انجام شد.
روش: در اين مطالعه 50 بيمار مبتلا به سرطان مهاجم داکتال پستان که ماستکتومي و يا بيوپسي شده بودند با رنگ آميزي IHC ((Immunohistochemistry براي بيان MMP9 و CD31 بررسي شدند. کليه داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 20 تجزيه و تحليل گرديد. سطح معني داري در همه آزمون ها P<0.05 در نظر گرفته شد. در نهايت مقايسه اي با عوامل موثر موجود در «بانک اطلاعات سرطان پستان» به عمل آمد.
يافته ها: فراواني بروز MMP9 در نواحي پيش سرطاني طبيعي و سرطان مهاجم معني دار بود (P=0.001) شدت بروز MMP9 در نواحي سرطاني نسبت به پيش سرطاني قوي تر بيان شد. بين بيان MMP9 و CD31 در مرحله دوم در نواحي مهاجم رابطه معني داري ديده شد. ميانگين بيان CD31 در سير پيشرفت بيماري از نواحي پيش سرطاني به طرف سرطاني به طور معني داري افزايش يافت. به عبارت ديگر، گسترش تومور با افزايش پروليفراسيون عروق همراه بود (P<0.001).
نتيجه گيري: فراواني و شدت بيان MMP9 با پيشرفت تومور پستان افزايش مي يابد. بروز MMP9 بر اساس سن بيمار، تعداد گره هاي لنفي درگير و يا اندازه توده در هيچ يک از مراحل پيشرفت بيماري تفاوتي نداشت. به عبارت ديگر، بين بروز MMP9 با تعداد لنف گره درگير و اندازه تومور رابطه اي مشاهده نشد. در اين مطالعه مشخص گرديد که ميانگين بيان CD31 در سير تغييرات هيپرپلاستيک به DIN ((Ductal intraepithelial neoplasia، سرطان مجرايي درجا (DCIS يا (Ductal carcinoma in situ و در نهايت سرطان مهاجم به طور معني داري افزايش مي يابد. گسترش تومور با افزايش پروليفراسيون عروق همراه است، ولي بين CD34 مناطق DIN و DCIS با نواحي طبيعي کاهش شديدي مشاهده شد؛ اگر چه در نواحي مهاجم افزايش کمي وجود داشت. به نظر مي رسد مسير تغييرات اپي تليال هيپرپلازي به سوي DCIS و سرطان مهاجم پيچيده تر از آن باشد که يک روند خطي تصور شود.