ارزيابي سرعت تکثير، ميزان پروتئين و برخي خصوصيات فيزيولوژيک دو سويه فيتوپلانکتون آب شور ميکرو جلبک Dunaliella، تحت اثر تغيير برخي عوامل محيطي

نظر به اهميت گزينش سويه و تکثير فيتوپلانکتون به منظور تغذيه آبزيان پرورشي، ارزيابي سرعت تکثير، ميزان پروتئين و برخي خصوصيات فيزيولوژيک دو سويه فيتوپلانکتون آب شور ريز جلبک Dunaliella sp. (استخراج شده از ايران) و Dunaliella bardawil-UTEX2538 (غير ايراني)در شرايط مهم محيطي متفاوت از نظر شدت هاي نوري 50mE و 150mE و غلظت هاي 0.1، 0.5، 1، 1.5، 2 و 3 مولار NaCl در مدت 24 روز انجام گرفت. سويه ايراني از نظر طولاني بودن مرحله لگاريتمي رشد، دارا بودن بيشترين تعداد سلول (19´10⁶ cells/ml) در غلظت هاي نمکي 0.5 و 0.1 مولار (بترتيب در شدت هاي نوري 150mE و 50mE)، بالاتر بودن محتواي کلروفيلي و کاروتنوئيدي، اندازه سلولي بزرگتر (307.16±87.95 mm³) و بيشترين مقدار وزن خشک در غلظت 0.5 مولار (در روز 8ام کشت و 150mE)، بر سويه خارجي اولويت داشت. مقدار پروتئين در هر دو سويه در روز 8ام به بيشترين مقدار رسيد ولي بيشينه آن به بارداويل در 150mE اختصاص داشت. بيشترين نرخ رشد ويژه (SGR) و کمترين زمان دوبرابر شدن سلول ها (DT)، در 50mE به غلظت هاي 0.1 و 0.5 (بترتيب در سويه ايراني و بارداويل) و در 150mE به غلظتهاي 0.5 (سويه ايراني)و 1 و 1.5 مولار (سويه بارداويل) مربوط بود. بيشترين SGR و کمترين DT سويه D.bardawil در 50mE و براي .Dunaliella sp در 150mE (هر دو درمولاريته 0.5) مشاهده شد. افزايش شدت نور از 50mE به 150mE، سبب کاهش کلروفيل و کاروتنوئيد و بالعکس افزايش پروتئين و بيشترين وزن تر در روز 8ام در اکثر نمونه ها گرديد. بطورکلي، سويه ايراني در غلظت هاي کمتر نمکي و هر دو شدت نوري از رشد بهتر و سويه بارداويل در نور بيشتر از مقدار پروتئين بيشتري برخوردار بودند.