ارتباط سطح سرمي آهن و روي در نيمه اول بارداري با وقوع زايمان زودرس: مطالعه طولي آينده نگر

زمينه و هدف: زايمان زودرس عامل مهمي در بروز مرگ و مير و ابتلاي نوزادان محسوب مي شود. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط بين سطح روي و آهن سرم با وقوع زايمان زودرس انجام شده است.
روش بررسي: پژوهش حاضر يک مطالعه کوهورت مي باشدکه بر روي 1033 نفر از زنان باردار مراجعه کننده به درمانگاه هاي پره ناتال شهر تهران انجام شد. روش نمونه گيري به صورت چند مرحله اي و ابزار مطالعه شامل پرسشنامه دموگرافيک باروري بودکه در فاصله زماني 20-14 هفته بارداري تکميل گرديد. اندازه گيري سطح سرمي عناصر روي و آهن به ترتيب به روش اسپکتروفوتومتري جذب اتمي و تست Ferene انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون هاي آماري تي مستقل ،کاي دو و رگرسيون لجستيک صورت گرفت.
يافته ها: ميزان بروز زايمان زودرس در پژوهش حاضر 10.5 درصد بود که به ترتيب در موارد کمبود سرمي روي و آهن 12.5 و 15.2 درصد بوده است. ميان سطح سرمي روي و زايمان زودرس ارتباط آماري معني داري وجود نداشت (P>0.05)، اما ميان کمبود سرمي آهن و وقوع زايمان زودرس ارتباط آماري معني دار بود. آزمون رگرسيون نشان داد کمبود سرمي آهن خطر وقوع زايمان زودرس را افزايش مي دهد.
نتيجه گيري: يافته هاحاکي از اثر گذاري بالاي کمبود سرمي آهن در وقوع زايمان زودرس است. توصيه مي شود که در کلاس هاي آموزش بارداري عوامل موثر بر دريافت و جذب آهن و اهميت آن مورد تاکيد قرار گيرد.