بهينه سازي مدل رياضي فوريه به کمک الگوريتم ژنتيک جهت مدل سازي رفتار خطاي هندسي در دوربين هاي رقومي هوايي (مطالعه موردي: دوربين رقومي Ultra Cam)

اهميت و جايگاه اطلاعات مکان مرجع در کليه امور عمراني و تحقيقاتي بر کسي پوشيده نيست. از ميان روش هاي تهيه و توليد اطلاعات مکاني، روش فتوگرامتري بواسطه سرعت، صرفه اقتصادي و از همه مهم تر، عدم نياز به حضور مستقيم عوامل انساني در محل، از جايگاه منحصر به فردي برخوردار مي باشد.
در روش فتوگرامتري، دوربين هاي مستقر بر سکوهاي هوايي، بعنوان ابزار اصلي تامين داده هاي ورودي و اولين حلقه عملياتي نقشي کليدي در ميزان موفقيت و دستاوردهاي ساير مراحل ايفا مي کنند. امروزه پيشرفت تکنولوژيک منجر به ارائه دوربين هاي رقومي با کيفيت بسيار بالايي شده است که اين دوربين ها نويدبخش تهيه اطلاعات مکاني مورد نياز به روش فتوگرامتري با دقت، سرعت و بهره وري بالا مي باشند.
با توجه به ظهور دوربين هاي رقومي جديد وتنوع در ساخت و تکنولوژي بکار رفته در اين نوع از دوربين ها ضرورت کاليبراسيون آنها به عنوان يک نياز اوليه شناخته مي شود. با توجه به هزينه هاي بالا و مشکلات اجرايي در انجام کاليبراسيون آزمايشگاهي، استفاده از معادلات خودکاليبراسيون به عنوان يکي از راه حل هاي مفيد در اين زمينه شناخته مي شود. براي اين منظور در مقاله حاضر، استفاده از معادلات فوريه با ترم هاي بهينه حاصل از الگوريتم ژنتيک پيشنهاد شده و برروي داده هاي شبيه سازي شده مورد ارزيابي و مقايسه با مدل هاي پيشين قرار گرفته است. بر اساس نتايج حاصل، اين مدل قادر است تا اعوجاجات چندگانه را با حداقل وابستگي مدلسازي نمايد. دقت ارائه شده براي مدلسازي اعوجاجات چندگانه در تصاوير شبيه سازي شده دوربين رقومي Ultra Cam در مقايسه با ساير پارامترهاي اضافه بهبود در دقت مدلسازي در حدود 30 درصد و با کمترين وابستگي را نشان مي دهد.