کاني سازي، دگرساني و پي جويي هاي ژئوشيميايي در گستره شرق کيبرکوه (جنوب غربي خواف)

منطقه کيبرکوه در70 کيلومتري جنوب غربي شهرستان خواف در استان خراسان رضوي و شمال شرقي بلوک لوت قرار دارد. واحدهاي سنگي منطقه شامل اسليت، فيليت، شيست و سنگ آهک دوبار تبلور يافته وابسته به پالئوزوئيک اند که تحت نفوذ توده هاي گرانيت تا ديوريت به شکل دايک و استوک به سن کرتاسه تا ترشياري قرار گرفته اند. بر اساس پذيرفتاري مغناطيسي توده هاي نفوذي اکسيد و احيا کننده هستند که بيشتر توده هاي اکسيد شده داراي خاصيت دگرساني و کاني سازي هستند. توده هاي اکسيد کننده بخش شرقي کيبرکوه به سن ائوسن مياني وابسته به محيط هاي فرورانش حاشيه قاره بوده و اغلب داراي پتاسيم بالا تا شوشونيتي و شبه رخشان هستند. منطقه هاي دگرسان پروپليتيک با وسعت بيشتر، سرسيتيک، آرژيليک و سيليسي با گسترش کمتر در جنوب گستره مشاهده مي شوند. کاني سازي ها در مرز توده هاي نفوذي و يا در درز و شکستگي هاي توده ها به صورت رگه و رگچه در جنوب منطقه ديده مي شوند. رگه و رگچه ها در راستاي شمال غربي- جنوب شرقي با شيب 70 تا 80 درجه و با ضخامت تا نيم متر گسترش يافته اند. آن ها را مي توان به دو دسته تقسيم نمود: 1- رگه ها و رگچه هاي همراه با گالن، اسفالريت و باريت به عنوان کاني هاي اوليه که نسل اول کاني سازي را تشکيل داده اند 2- رگه و رگچه هاي همراه با پيريت، کالکوپيريت و کوارتز به عنوان کاني اوليه و کووليت، بورنيت، کالکوسيت، مالاکيت، آزوريت و اکسيدهاي آهن (مگنتيت، هماتيت و ليمونيت) به عنوان کاني هاي ثانوي که از نسل دوم کاني سازي هستند. کاني هاي پاراژنز و روابط کاني ها نشان از يک فعاليت گرمابي و نهشت کاني هاي ياد شده در حداقل دو مرحله در بخش بالايي توده هاي نفوذي سري اکسيد کننده منطقه دارند. پي جويي هاي ژئوشيميايي رسوب هاي رودخانه اي بي هنجاري عناصر مس (68ppm)، سرب (1691ppm)، روي (320ppm)، باريم (5003ppm)، و سنگ، بي هنجاري عناصر مس (3%)، طلا (2657ppb)، نقره (160ppm)، سرب (4%)، روي (2159ppm)، باريم (1466ppm) بيسموت (1767ppm) و موليبدن (66ppm) در جنوب منطقه ميزان نسبتا بالايي را نشان مي دهد.