تاثير برنامه توانبخشي قلبي بر بهبود کيفيت خواب بيماران پس از جراحي پيوند باي پاس عروق کرونر

زمينه و هدف: يکي از مشکلات معمول پس از جراحي باي پاس عروق کرونر، کيفيت خواب ضعيف مي باشد. هدف مطالعه حاضر، تعيين تاثير برنامه توانبخشي قلبي بر بهبود کيفيت خواب بيماران پس از عمل جراحي باي پاس عروق کرونر در سال 1392 بود.
روش بررسي: اين مطالعه از نوع نيمه تجربي بود. از 88 بيمار قلبي مراجعه کننده به کلينيک بازتواني قلبي بيمارستان مرکز قلب تهران، 50 بيمار با کيفيت خواب ضعيف که داراي معيارهاي ورود به مطالعه بودند انتخاب شدند. پس از تکميل پرسشنامه هاي اطلاعات دموگرافيک و کيفيت خواب، در برنامه توانبخشي قلبي 8 هفته اي که شامل ورزش درماني و جلسات آموزشي بود، شرکت کردند. داده ها قبل و 4 هفته بعد از پايان برنامه توانبخشي قلبي جمع آوري و توسط نرم افزار  SPSS 18و آزمون هاي آماري تي زوجي، تي مستقل و آناليز واريانس يکطرفه تحليل شدند.
يافته ها: پس از انجام برنامه توانبخشي قلبي کيفيت خواب (p<0.001) و از ابعاد آن کيفيت ذهني خواب(P=0.024) ، اختلالات خواب (P=0.002)، مصرف داروي خواب آور (p<0.001) و اختلال عملکرد روزانه (P=0.001) نسبت به قبل از برنامه توانبخشي قلبي به طور معني داري بهبود يافته بود.
نتيجه گيري: انجام برنامه توانبخشي قلبي مي تواند موجب بهبود کيفيت خواب بيماران پس از جراحي باي پاس عروق کرونر شود.