چينه نگاري زيستي و پالئواکولوژي سازند آسماري در تنگ شيوي در يال شمال غربي تاقديس نودان واقع در شمال شهر کازرون (فارس داخلي) و مقايسه سني با سه برش ديگر در نواحي فارس ساحلي و زون ايذه

در اين تحقيق، روزنداران کفزي سازند آسماري در تنگ شيوي واقع در يال شمال غربي تاقديس نودان در شمال شهر کازرون (فارس داخلي)، با مختصات جغرافيايي 51^o44'58" شرقي و 29^o47'42" شمالي، به منظور معرفي تجمعات فوني، تعيين سن، تطابق سني برش مذکور با سه برش (فيروزآباد، ديل و شجبيل) و پالئواکولوژي، مورد مطالعه قرار گرفته است. مرز زيرين و بالايي سازند عمدتا آهکي آسماري در برش مذکور، به ترتيب با سازندهاي پابده و گچساران، پيوسته و هم شيب است. مطالعه روزنداران کفزي و زيست چينه نگاري، منجر به شناسايي 3 تجمع فوني گرديد. بيوزونهاي تشخيص داده شده نشانگر سن اليگوسن (روپلين و شاتين) و ميوسن (آکيتانين) براي نهشته هاي مورد مطالعه با ضخامت 348 متر است. زون تجمعي شماره 1 در جنوب غرب فيروزآباد، زون تجمعي شماره 2 در هر سه برش ديگر و زون تجمعي شماره 3 در برش تاقديس ديل نيز معادل مي باشند.
در پخش و پراکندگي روزنداران، پارامترهاي محيطي نظير: شوري، نور، مواد مغذي، درجه حرارت و عمق، نقش داشته اند. بر اين اساس سازند آسماري در آبهايي با شوري نرمال تا هيپرسالين، آفوتيک تا يوفوتيک، اليگوتروفي تا يوتروفي نهشته شده اند. ريزرخساره هاي داراي بافت دانه پشتيبان (O4، O5، B، L1، L2، L4، L5 و L7)، مي توانند داراي کيفيت مخزني سازند آسماري در نواحي مجاور و در زير زمين (برش هاي تحت الارضي) موثر باشند. بر اساس مطالعه تجمعات دانه اي 4 تجمع دانه اي از نوع نانوفر، رودآلگال، فورآلگال و فورامول شناسايي گرديد