عوامل تعيين کننده مرگ و مير نوزادي در بارداري هاي پرخطر: يک مطالعه مقطعي

مقدمه: عليرغم کاهش مرگ نوزادان در سالهاي اخير اين مشکل هنوز معضل بهداشتي در سطح جوامع ميباشد. شناسايي عوامل تاثيرگذار بر مرگ نوزادان، سيستمهاي بهداشتي را قادر ميکند تا مداخلات اثربخش طراحي نمايند. مطالعه با هدف شناسايي عواملي که در بارداري هاي پرخطر منجر به مرگ نوزادان ميشود، اجرا شد.
روش کار: مطالعه مقطعي ميباشد که در آن مرگهاي نوزادي شهرستان تويسرکان در سال 1390، بررسي گرديد. اطلاعات از واحد بهداشت خانواده گرفته و سپس با چک ليست از پرونده مراقبتي و فوت نوزادان استخراج گرديد. تاثير عوامل خطر بارداري با مرگ نوزادي از طريق تقسيم مادران در دو گروه فاقد و داراي عوامل خطر صورت گرفت. داده ها با نرم افزار Stata 11، تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: بيشترين عوامل خطر مربوط به سن بيشتر از 35 سال و بارداريهاي بيشتر از چهار بار (%16.1) بود. نوع زايمان و نارس بودن نوزاد در بين مادران پرخطر و فاقد عوامل خطر متفاوت بود. زايمان سزارين بطور معني داري در مادران پرخطر بيشتر از مادران فاقد عوامل بود (P=0.03). زودرس بودن مهمترين علت زمينه ايي مرگ بود (%60.09).
نتيجه گيري: توجه به دوران پيش، حين و پس از بارداري جهت مادران در معرض و يا پرخطر و مراقبت طبق سيستم بهداشتي لازم ميباشد. همچنين ارائه آموزشهاي با کيفيت و مشاوره جهت آزمايشات ژنتيک ميتواند نقش در کاهش مرگ نوزادان داشته باشد.