مديريت بهداشت، ايمني و محيط زيست در پارک هاي شهري (منطقه مورد مطالعه: منطقه 6 شهرداري تهران)

اين مقاله سعي دارد با توجه به اهميت مسائل بهداشتي، ايمني و محيط زيستي در پارک هاي شهري، در قالب مديريت يکپارچه به دنبال سنجش وضعيت بهداشت، ايمني و محيط زيست پارک هاي شهري منطقه 6 تهران، چارچوب سنجش وضعيت اين عوامل را در پارک هاي شهري مهيا و زمينه ارتقاي کيفيت آن ها و استفاده مثبت در تجارب بعدي را فراهم کند. در اين راستا بر اساس نتايج حاصل از انتظارهاي شهروندان و خدمات شهرداري در قالب روش برنامه ريزي QFD و مقايسه تطبيقي نتايج با تحليل وضع پارک هاي تحت مطالعه به تدوين مدل ويژه سنجش وضعيت بهداشت، ايمني و محيط زيست در پارک هاي شهري مي پردازد. براي بالاتربردن سطح اعتبار نتايج معيارهاي رده بندي، از خروجي روش AHP و پيمايشي دلفي برگرفته شد. بر مبناي مدل سنجش به دست آمده از روش پرسشنامه اي براي دريافت نظرهاي شهروندان در مورد وضعيت بهداشت، ايمني و محيط زيست تعدادي از پارک هاي منطقه 6 شهرداري تهران، استفاده و نتايج آن به کمک نرم افزار آماري Spss تجزيه و تحليل شده است. نتايج مبين آن است که ميزان رضامندي معيارهاي بهداشتي پارک هاي تحت مطالعه با 48.2 درصد از ميزان رضامندي معيار هاي ايمني آن ها با 52.9 درصد کمتر و از ميزان رضامندي معيار هاي محيط زيستي آن ها با 42.4 درصد بيشتر است. همچنين، معيارهاي وضعيت سطل زباله در پارک ها، تابلوهاي راهنما و هشدار دهنده و دفع آب هاي سطحي و فاضلاب، به ترتيب در سه بخش بهداشت، ايمني و محيط زيست با 32.8، 36.2 و 26.7 درصد، کمترين ميزان رضامندي را به خود اختصاص داده اند.