حذف کروم 6 ظرفيتي از محلول هاي آبي به وسيله کربن هسته سنجد و عناب و مقايسه آن با کربن فعال گرانولي

کروم از مهم ترين آلاينده هاي زيست محيطي است که باعث آلودگي منابع آب و اختلال در فعاليت هاي متابوليکي موجودات زنده مي شود. از آنجا که در مبحث حذف فلزات سنگين از آب هاي آلوده، هزينه در مقايسه بين روش هاي مختلف پارامتر مهمي است، استفاده از مواد زائد طبيعي که به علت فراواني در طبيعت داراي هزينه تهيه و استفاده پايين و دسترسي محلي آسان است، روشي موثر و کم هزينه براي حذف فلزات سنگين از جريان هاي آلوده به اين آلاينده هاست. در اين مطالعه کربن ساخته شده از هسته سنجد و عناب به منزله جاذب طبيعي به منظور جذب يون هاي محلول کروم آزمايش شد. براي اين منظور آثار زمان تماس،pH محلول، غلظت اوليه کروم در محلول و غلظت جاذب بر ميزان جذب اين فلز بررسي شد. علاوه بر بررسي جاذب مذکور تمامي آزمايش هاي انجام شده با استفاده از کربن فعال دانه اي تکرار و نتايج هر سه نوع جاذب با يکديگر مقايسه شدند. نتايج به دست آمده نشان داد که ميزان جذب کروم به ميزان قابل توجهي به pH محلول بستگي دارد و بيشترين ميزان جذب زماني حاصل شد که pH محلول در محدوده 2 قرار گرفت. همچنين، نتايج نشان داد با افزايش مقدار جاذب، زمان تماس و کاهش غلظت اوليه فلز در محلول راندمان جذب افزايش مي يابد. نتايج حاکي از آن است که جذب يون محلول کروم از طريق جاذب هاي مورد استفاده در اين پژوهش، از مدل ايزوترمي لانگمير به خوبي تبعيت مي کند. در شرايط بهينه راندمان حذف کروم از طريق کربن هسته سنجد، کربن هسته عناب و GAC به ترتيب 62mg/g، 35.2mg/g و 1.66mg/g خواهد بود.